Την λένε “Μάρμω”, “Μαριωρή”, “Βίρνα”, “Λένυ”, “Μαρία Κάλλας” και άλλα τουλάχιστον 120 ονόματα από τις θεατρικές της παραστάσεις. Η Κάτια Δανδουλάκη, το αέρινο αυτό πλάσμα της τηλεόρασης, του κινηματογράφου και κυρίως του θεάτρου, μια από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς, δηλώνει πως αγάπησε όλους τους ρόλους της, δεν αποποιείται κανέναν, διασκεδάζει με όσα γράφονται για τις πλαστικές, μιλάει για τον Γιώργο Λάνθιμο αλλά και τη Eurovision και ανάμεσα σε ρόλους, πρόβες και παραστάσεις ξεκλέβει χρόνο για γυμναστική.
Προπονείται σκληρά και μαζί με εκείνην κι εγώ! Κάπως έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε η συνέντευξή μας:
Από τις πιο ευγενικές φυσιογνωμίες της ελληνικής σκηνής, νιώθει τυχερή και ευγνώμων που την αγάπησε ο κόσμος, γιατί και αυτή αγάπησε πολύ ό,τι και αν έκανε στην μεγάλη καριέρα της.
Κυρία Δανδουλάκη, βλέπω κρατάτε στα χέρια σας ένα τεύχος του Ταχυδρόμου με εξώφυλλό σας, από τη “Δασκάλα με τα χρυσά μάτια”. Να το ξεφυλλίσουμε λίγο; Θα μας πάει 40 χρόνια πριν, δε πιστεύω να σας πειράζει;
Μα τι λες! Μου το έφερε από το Μοναστηράκι ένας συνεργάτης μου. “Η Δασκάλα με τα χρυσά μάτια”, μια υπέροχη παραγωγή σε σκηνοθεσία του Κώστα Αριστόπουλου. Τι χρόνια ήταν εκείνα! “Πανθέοι”, “Ο Χριστός ξαναστρώνεται”, “Η δασκάλα”, ο “Χατζημανουήλ” και μετά η “Βίρνα”, η “Λένη”, πω -πω πόσο πίσω πάμε! Όλους τους ρόλους μου, παντού, τους αγάπησα και τους υπηρέτησα πιστά.
Ακόμη και τη “Βίρνα” στη “Λάμψη” του Φώσκολου;
Τι λες τώρα! Φυσικά. Συνολικά 15 χρόνια από τη ζωή μου. Καθημερινό σήριαλ. Με τόση αγάπη από τον Νίκο! Φυσικά δεν απαρνιέμαι τη Βίρνα! Θα το πέταγα ποτέ εγώ αυτό το πράγμα; Καταρχήν ήταν από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου. Όταν ξεκινήσαμε να το κάνουμε με το Φώσκολο, με είχε πάρει η Αλίκη τηλέφωνο και μου είχε πει “Κάτια μη πεις “όχι” – εκείνη τη βαρέθηκε γρήγορα την τηλεόραση- θα σε πάρει τηλέφωνο ο Νίκος Φώσκολος κάνει ένα καθημερινό, μη πεις όχι σκέψου το, πριν απαντήσεις”. Η Αλίκη είναι λοιπόν, η “νονά” τη “Βίρνας”. Και με πήρε τηλέφωνο ο Νίκος και του λέω, “ξέρετε φοβάμαι μη με βαρεθεί ο κόσμος”. “Από σένα εξαρτάται μου λέει να μη σε βαρεθεί”. Και λέω έχει δίκαιο. Και τι έκανα; Μέσα σε αυτό το τρένο της καθημερινότητας είπα αυτό θα το διαχειριστώ σαν εργαλείο. Είπα πώς κάνω 10 φορές μια σκηνή μεθυσιού χωρίς να ‘ναι ίδια; Πώς κάνω 10 φορές καβγά χωρίς να ναι ο ίδιος; Και χρησιμοποίησα κάτι τέτοια ευρήματα για τον εαυτό μου τα οποία τα πήρα πολύ σοβαρά. Ό,τι έκανα το πίστευα απολύτως. Ποτέ δεν την σνομπάρισα την τηλεόραση. Ποτέ. Ευγνωμονώ την τηλεόραση που μου έδωσε την ευχέρεια να κάνω και τα όνειρά μου στο θέατρο. Ο Νίκος Φώσκολος ήταν ένας μύθος.
Κυρία Δανδουλάκη, η καριέρα σας χωρίζεται σε δυο μεγάλους σταθμούς. Τηλεόραση και θέατρο. Δεν λέω σινεμά γιατί σας βρήκε στα κάτω του. Τι αγαπήσατε πιο πολύ;
Η τηλεόραση με βρίσκει στα πάνω της, στα “γεννητούρια” της και ήμουν και το χαϊδεμένο της παιδί. Υπέροχες δουλειές, μαγικές δουλειές. Εκεί -πίστεψέ με -ήταν όλα μου τα όνειρα. Έλεγα αχ αυτό ονειρευόμουν και καμία φορά λέω που είμαι τόσο πλήρης στη ζωή μου, που είμαι ευγνώμων, ότι δεν έχω μέσα μου απωθημένα καθόλου. Γιατί έζησα τα πολύ ωραία χρόνια με θετική ενέργεια και εξαιρετικό αποτέλεσμα. Το θέατρο. Αχ, το θέατρο! Ήθελα να γίνω ηθοποιός θεάτρου. “Καιγόταν” η ψυχή μου να γίνω. Οι πέντε αγαπημένες μου παραστάσεις είναι “Ο Γλάρος”, η συνεργασία μου με τον Λιουμπίμοφ, με τον Ντασέν “Οι ακρότητες”, το Μaster Class και η χαρά της ψυχής μου “O υπηρέτης δυο αφεντάδων” του Γκολντόνι. Το “Λεωφορείο ο πόθος” με τον Σταμάτη Φασουλή. Τώρα είναι χάι λάιτ αυτά σε τόσες παραστάσεις, περίπου 120 έργα, αλλά όλοι αυτοί ήταν δάσκαλοι, με πήγαν παραπέρα…. Έζησα με δασκάλους. Παράσταση σταθμός το πρώτο μου ξεκίνημα, που ήταν η Άννα Καρένινα, ήταν ξεκίνημα θιασαρχικό, από την άποψη ότι άρχισα να ορίζω τις επιλογές μου. Τα υπόλοιπα, είναι τα προηγούμενα που είπαμε.
Από την παράσταση “Γλυκό πουλί της νιότης”
Θα κάνατε συνεργασία με νέα παιδιά; Είστε από τους ανθρώπους που τα βοηθούν;
Βεβαίως, τα λατρεύω τα νέα παιδιά. Όσο με παίρνει να τα βοηθήσω, τα βοηθάω. Είτε έχοντας μαζί μου στο θέατρο. Έχουμε εξαιρετικά ταλέντα. Τώρα, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάμε, είναι πονεμένα τα πράγματα, όλα έχουν μελανιές πάνω τους. Υπάρχει ένας πανικός, να θες να ανεβάσεις ένα έργο και να κινδυνεύεις να το δεις μόνος σου. Τα έργα πρέπει να τα βλέπει ο κόσμος. Ποτέ δεν κατάλαβα το διαχωρισμό του κάνω σοβαρό θέατρο και εμπορικό. Αλίμονο αν το σοβαρό θέατρο, δεν είναι και εμπορικό. Οφείλει να είναι εμπορικό.
Αισθάνεστε γεμάτος άνθρωπος;
Ναι, κανένα απωθημένο δεν έχω. Έχω μία ζωή γεμάτη και ευλογημένη. Με πάρα πολύ αγώνα βέβαια, πολύ άγχος, πολλή δουλειά, αντοχές και αυτογνωσία για να μη γίνεις κακομαθημένο ον και να ταλαιπωρείς τον κόσμο. Δεν πρέπει να νομίζεις πως εσύ είσαι και άλλος δεν είναι. Δε σημαίνει πως είσαι ο καλύτερος. Εκεί που κάνεις μία επιτυχία, μία αποτυχία παραμονεύει παντού. Έβλεπα τον τενίστα, τον Τσιτσιπά, που του χάρισε ταλέντο ο Θεός, έφερε υπέροχη νίκη και έζησε τόσο σύντομα μία υπέροχη νίκη και μία μεγάλη ήττα, και πόσο μεγάλο μάθημα του έδωσε η ζωή… Είσαι ικανός για άλλες νίκες και άλλες τόσες. Και επίσης για άλλες ήττες και άλλες τόσες. Δεν μπορούμε μόνο να κερδίζουμε, πρέπει να ξέρουμε και να χάνουμε.
Από τους ανθρώπους που γνωρίσατε, είτε πιο προσωπικά είτε επαγγελματικά, πείτε μου 5 ονόματα που δεν θα φύγουν από τη ζωή σας ποτέ.
Ο Μάριος, ήταν ο άνθρωπος της ζωής μου και τα συμπεριελάμβανε όλα. Ο δάσκαλός μου, ο άνθρωπός μου, όλα. Τους μεγάλους σκηνοθέτες κουβαλάω, τον Ντασέν, τον Βολανάκη, τον Κακογιάννη, τον Βουτσινά. Από ηθοποιούς, τους μεγάλους, μόνο με την Αλίκη δεν έχω παίξει, αλλά είχαμε δεθεί πάρα πολύ.
Είχατε κολλητές σχέσεις με τους συναδέλφους σας;
Πολύ με όλους. Έτυχε από πολύ μικρή να βγω με θίασο και θέατρο δικό μου. Τρώγαμε με τον Χατζιδάκι τον Ελύτη. Ήμουν πολύ τυχερό παιδί. Η μεγάλη ψυχή ήταν η Μελίνα. Την ερωτεύονταν και τα παπούτσια της. Η απόλυτη αλήθεια της ψυχής και χύμα όλα έξω. Όλα στη Μελίνα ήταν μεγάλα. Ξαναγυρίζω στο μέγεθος, αλλά είναι το εκτόπισμα της ψυχής.
Το θέατρο τι είναι για σας;
Ένας ευλογημένος τρόπος να γνωρίσω την ψυχή μου, να την αγαπήσω και να τη μάθω και να την αποδεχθώ. Μεγάλο σχολείο ψυχής και από το πώς να διαχειρίζεσαι τους κακούς λύκους, τις μάγισσες, τις Νεράιδες. Ο μόνος αγιασμός που υπάρχει είναι η αγάπη.
“Από την παράσταση “Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές”
Τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Ταξιδεύω, μου αρέσουν οι κρουαζιέρες., Μου αρέσουν οι χώρες που έχουν έναν ψυχισμό. Αφού έχουμε την Ελλάδα, με τόσο ήλιο και φως, προτιμώ κάποια άλλα μέρη.
Κάνετε γυμναστική; Ήδη με ξεθεώσατε στα πους- απς!
Για πολύ πρακτικούς λόγους, κάνω γυμναστική. Ξεκίνησα από τη Λένη. Από τότε μπήκε η γυμναστική στη ζωή μου. Κάνω λάστιχα. Προσέχω να είμαι σε καλή ενέργεια.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ξένος ηθοποιός;
Αυτή τη στιγμή η Μέριλ Στριπ, η Κέιτ Μπλάνσετ, από άντρες, Πατσίνο, Ντε Νίρο. Βγήκαν καλοί ηθοποιοί και τώρα αλλά δεν μπορώ να σου πώ ότι έχω ινδάλματα. Μου αρέσει η Στριπ, γιατί είναι κανονικός άνθρωπος, με οικογένεια, παιδιά, ζωή, ένα κανονικός άνθρωπος βρε αδελφέ….
Πώς είδατε την επιτυχία του Γιώργου Λάνθιμου;
Τη χάρηκα πάρα πολύ. Δεν έχω προλάβει να δω τις ταινίες του, αλλά το χαίρομαι. Με φοβερό δυναμισμό κατάφερε τα μεγάλα όνειρα. Δεν είναι αστείο. Φέρνει το καινούριο. Έκανε κάτι τραβηγμένο. Είναι η φωνή μας αυτή τη στιγμή. Είχε τόσες υποψηφιότητες. Και έχω μεγάλη περηφάνεια για όλους τους Έλληνες που έφτασαν μέχρι εκεί. Φάνηκε σαν να πήγαινε άνετα προς την κορυφή. Και φυσικά το Oscar είναι κάτι το θαυμάσιο…
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Θα ήθελα να μη γίνω βάρος σε κανέναν και να μπορώ να έχω – και δουλεύω πολύ την ψυχή μου- να έχω την ωριμότητα, να αποδεχθώ την όποια μοναξιά και ανημποριά.
Μου λέγατε ότι ακούσατε το τραγούδι της Eurovision και σας άρεσε.
Ναι άκουσα ωραίους ήχους και είδα ξεχωριστές εικόνες. Αυτό είναι το προχώρημα που λέω. Είναι από τις καλύτερες επιλογές που έχουμε κάνει! Αυτό αισθάνομαι εγώ.
Έχουν ειπωθεί πολλά και για πλαστικές. Ξέρω, το διασκεδάζετε αλλά τι απάντηση δίνετε;
Μα είναι δυνατόν μια γυναίκα κοκέτα να μην προσέχει τον εαυτό της. Δηλαδή χάθηκε ο κόσμος να κάνει μια διόρθωση , ένα μπότοξ, τι πράγματα είναι αυτά. Και πού είναι το κακό δηλαδή; Γυναίκα είμαι! Εγώ μικρή ακόμα και το περίπτερο να πήγαινα ντυνόμουν και βαφόμουν κανονικά. Ο κόσμος με αγαπά γιατί είμαι αληθινή. Δεν έκανα ποτέ τίποτα για να εκθέσω ον εαυτό μου. Και στα προσωπικά μου, τόσο, όσο…
Την Κάτια Δανδουλάκη είτε τη γνωρίσεις τώρα, είτε την ήξερες από τα παλιά, έχεις την ίδια άποψη. Αυτή της ευγενικής προσωπικότητας που ενσάρκωσε νέα κοπέλα στη “Μάρμω”, της δυναμικής “Βίρνας” και της άψογης επαγγελματίας, που αγάπησε και θα συνεχίσει να αγαπά ο κόσμος. Με μια λέξη, μια ΚΥΡΙΑ…..
