H Άννα Αδριανού στο Znews: «Ποτέ δεν με καθόρισε η γνώμη των άλλων»
Συνεντεύξεις

H Άννα Αδριανού στο Znews: «Ποτέ δεν με καθόρισε η γνώμη των άλλων»

H Άννα Αδριανού στο Znews: «Ποτέ δεν με καθόρισε η γνώμη των άλλων»

Είναι δημοφιλής πρωταγωνίστρια και ταλαντούχα συγγραφέας, με τις ιστορίες της να έχουν ταξιδέψει το τηλεοπτικό κοινό σε όμορφα μονοπάτια ζωής, γεμάτα έρωτες και μεγάλα πάθη.

Η Άννα Αδριανού τον φετινό χειμώνα μεταμορφώνεται σε μία δηλητηριώδη γυναίκα, η οποία ετοιμάζει για τον σύζυγό της την πιο ιδιαίτερη «Τάρτα ροδάκινο», πάνω στο σανίδι του θεάτρου «Αλκμήνη».

Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση «Τάρτα ροδάκινο» στο θέατρο «Αλκμήνη». Ποια ήταν τα «συστατικά» του συγκεκριμένου έργου, που σας κέντρισαν το ενδιαφέρον;

Είναι το πιο αληθινό, ακραίο, προκλητικό και βαθύ έργο, που διάβασα ποτέ για τις σχέσεις των ζευγαριών, για την εναλλαγή αγάπης μίσους που διακατέχει κάθε μεγάλο έρωτα, για την ανάγκη να έχουμε τον άλλον δικό μας με κάθε τίμημα, ακόμα και το τίμημα της ίδιας της ελευθερίας μας.

«Μη γελιέσαι αγάπη μου, δεν με σκλάβωσες εσύ, εγώ σκλαβώθηκα σε σένα για να σε σκλαβώσω», λέει η ηρωίδα κάποια στιγμή, και εξομολογείται το αδιέξοδο της: «Τελικά δεν μπορώ να ζήσω ούτε με σένα ούτε χωρίς εσένα». Νομίζω ότι όλοι και όλες έχουμε πάρει μια… γεύση από παρόμοιες καταστάσεις.

Και το πιο ωραίο είναι ότι η ηρωίδα όλα αυτά τα παρουσιάζει με χιούμορ κι αυτοσαρκασμό, ούτε με γκρίνια, ούτε με παράπονα. Με θυμό, αυτοσαρκασμό αλλά και αγάπη.

Εξάλλου όταν αποφασίσεις να σκοτώσεις τον άλλον, δεν έχεις πια λόγους να… παραπονεθείς. Αυτή απλά του εκθέτει και ξαναζεί την ζωή τους ολόκληρη μέσα σε μιάμιση ώρα. Και μαζί με εκείνην και οι θεατές.

Είναι ένα εκρηκτικό έργο, στο οποίο εναλλάσσονται το γέλιο με την συγκίνηση. Και μιλάει με όσα κρύβουμε βαθιά μέσα μας οι γυναίκες. Το εκπληκτικό βέβαια είναι ότι το έγραψε άντρας.

Τι μπορεί να οδηγήσει μία γυναίκα στα άκρα, όπως στην περίπτωση της ηρωίδας που ενσαρκώνετε;

Ο τρελός έρωτας, αλλά πάνω απ’ όλα η ανάγκη της να κάνει τον άλλον εντελώς δικό της, να γίνει το κέντρο του κόσμου του. Έτσι την πατάει και προσπαθώντας να τον κατακτήσει απόλυτα, κάνει εκείνον κέντρο του δικού της κόσμου, παραμελώντας τις δικές της ανάγκες και παραγκωνίζοντας τα δικά της όνειρα. «Για σένα έγινα μια σκιά» του λέει. «Ποιος μπορεί να αγαπήσει μια σκιά;».

«Ο έρωτας μας είναι φωτεινός και μας έχει κάνει καλύτερους ανθρώπους»

Θεωρείτε ότι είμαστε όλοι μας εν δυνάμει δολοφόνοι;

Και ναι και όχι. Θεωρητικά όλοι όταν βρεθούμε σε κίνδυνο ή σε απόλυτη απόγνωση, θα μπορούσαμε να σκοτώσουμε. Πρακτικά δεν ξέρω. Πιστεύω ότι για να σκοτώσεις τελικά ή και για να αυτοκτονήσεις ακόμα, πρέπει να κουβαλάς στην ψυχή σου μια ιδιαίτερη  διαταραχή. Άλλωστε και η ηρωίδα το επιχειρεί, αλλά δεν ξέρουμε αν τελικά θα το κάνει. Το έργο έχει πολλές ανατροπές και μυστικά. Και με τον τρόπο του είναι ένα φωτεινό έργο. Ένα μάθημα ζωής και σχέσεων.

Η παράσταση πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις, μέσω της ιστορίας ενός του ζευγαριού. Είναι εύκολο να δημιουργήσει κανείς αληθινούς δεσμούς στις μέρες μας;

Για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να αποκτήσουμε έναν υγιή και αληθινό δεσμό με τον ίδιο τον εαυτό μας. Να τον αγαπήσουμε γι’ αυτό που είναι και να τον προσφέρουμε στον άλλον ολόκληρο κι όχι ανάπηρο ή μισερό. Να κρατήσουμε το κέντρο βάρους μέσα μας ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω μας ή με τους άλλους. Η αγάπη θέλει αρετή και εσωτερική ελευθερία για να υπάρξει και να μην μεταβάλει μια σχέση σε παγίδα για δύο, ή σε φυλακή.

Ποια είναι τα «μυστικά» σας για έναν ευτυχισμένο γάμο, σαν τον δικό σας;

Όλα όσα ανέφερα πριν. Με τον άντρα μου αγαπηθήκαμε κι αγαπιόμαστε βαθιά, θέλουμε το καλό ο ένας του άλλου, θέλουμε να “ανθίζει” ο άλλος κοντά μας, όχι να φυλακίζεται και να υποφέρει. Ο έρωτας μας είναι φωτεινός και μας έχει κάνει καλύτερους ανθρώπους.

Ο ανταγωνιστικός κόσμος της υποκριτικής τέχνης και οι πισώπλατες μαχαιριές

Υπάρχει αληθινή φιλία στον χώρο του θεάματος; Έχετε φίλους;

Συμβαίνει κι εκεί ό,τι σε κάθε ανταγωνιστικό επαγγελματικό χώρο, όπου οι άνθρωποι αγωνίζονται σκληρά για να υπάρξουν. Πολλές φορές ο ανταγωνισμός και οι φόβοι τους μπορεί να τους κάνουν σκληρούς ή αρπακτικούς. Αλλά το ίδιο δεν συμβαίνει και στα άλλα επαγγέλματα καριέρας; Ίσως και περισσότερο. Από την άλλη, υπάρχουν και ξεχωριστοί άνθρωποι. Μην ξεχνάμε ότι οι καλλιτέχνες είναι και παιδιά, κι αυτό τους διασώζει. Ναι, έχω φίλους, όχι πολλούς, γιατί πιστεύω ότι η αληθινή φιλία χρειάζεται χρόνο για να δοκιμαστεί και να δυναμώσει. Και μόνο τότε αξίζει.

Αντίθετα, έχετε δεχτεί ποτέ «πισώπλατες» μαχαιριές και αν ναι, πώς αντιμετωπίζετε τέτοιου είδους καταστάσεις;

Όχι, δεν έχω δεχτεί τέτοια πράγματα ή τουλάχιστον εγώ δεν το πήρα είδηση ποτέ. Έχω επιλέξει να επικεντρώνομαι μόνο στα καλά της ζωής και των ανθρώπων.

Η κοινωνική «κατακραυγή» και η κατάθλιψη

Έχετε δηλώσει ότι δεν νιώσατε την ανάγκη να αποκτήσετε ένα παιδί. Βιώσατε ποτέ την κοινωνική αρνητική κριτική, εξαιτίας αυτής της επιλογής;

Ίσως. Αλλά αυτό δεν με απασχολεί. Ποτέ δεν με καθόρισε η γνώμη των άλλων, ιδιαίτερα σε κοινωνικά θέματα. Έχω την δική μου υψηλή ηθική και τις αξίες μου και πιστεύω ότι οι προσωπικές επιλογές του κάθε ανθρώπου, που αφορούν  τον εαυτό του και δεν βλάπτουν κανέναν, είναι δικές του και πρέπει να ικανοποιούν τις δικές του ανάγκες και το δικό του τρόπο και σχέδιο ζωής. Θα ήμασταν όλοι πιο ευτυχισμένοι αν το καταλαβαίναμε βαθιά αυτό. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα θαυμαστό ξεχωριστό σύμπαν, είναι παράλογο να βάζει σε καλούπια τη ζωή του.

Έχετε εξομολογηθεί δημόσια ότι παλέψατε με την κατάθλιψη, ύστερα από την απώλεια του πατέρα σας. Τι θα συμβουλεύατε ανθρώπους, που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση;

Να αποδεχτούν τον πόνο. Είναι κι αυτός δυστυχώς ένα κομμάτι της ζωής μας. Θα περάσει σιγά σιγά. Όταν υποφέρεις και προσπαθείς να βγεις από αυτό βίαια, είναι σαν να χτυπιέσαι μέσα στο νερό. Θα πνιγείς σίγουρα. Αν αφεθείς όμως σ’ αυτό και προσπαθείς να κολυμπήσεις ήρεμα, λίγο λίγο θα βγεις στην στεριά. Είναι δύσκολο το ξέρω, αλλά είναι το μόνο που βοηθάει.

Φέτος, βλέπουμε στην τηλεόραση καλή μυθοπλασία. Ποια είναι τα τηλεοπτικά σας σχέδια; Θα σας δούμε να επιστρέφετε σύντομα;

Κάνω κάποιες σκέψεις και συζητώ κάποιες προτάσεις και σαν σεναριογράφος και σαν ηθοποιός αλλά ακόμα είναι νωρίς για να τις ανακοινώσω. Περιμένω να ωριμάσουν μέσα μου και δεν έχω οριστικοποιήσει τίποτα ακόμα.

Λίγα λόγια για το έργο

Ένας  γοητευτικός άντρας, μια τρυφερή, αλλά δηλητηριώδης γυναίκα και μια βιτριολική τάρτα ροδάκινο ανάμεσά τους. Το νέο έργο του Μηνά Βιντιάδη ρίχνει μια αιρετική ματιά στη σχέση αγάπης και μίσους ενός ζευγαριού, που ζει δίπλα μας. Ή μήπως είμαστε εμείς;

Μια ξεχωριστή βραδιά αρχίζει. Ένα ζευγάρι ετοιμάζεται να γιορτάσει την «ασημένια» επέτειό του. Ο άνδρας γυρίζει το βράδυ από τη δουλειά και βρίσκει το τραπέζι στρωμένο, κρασί στα ποτήρια, ρομαντική μουσική  και τη γυναίκα του ξαπλωμένη στον καναπέ, ακίνητη, με κλειστά μάτια σαν νεκρή. Είναι πράγματι; Και τι σχέση έχει μ’ αυτό η τάρτα ροδάκινο που του ετοίμασε;

Ένα κομμάτι από το γλυκό λείπει.

Μια «Τάρτα ροδάκινο» τόσο γλυκιά και τόσο επικίνδυνη, κρύβει το μυστικό μιας παράξενης γιορτής, που θα ανατρέξει και θα αναπαραστήσει την ζωή του ζευγαριού μέσα στα χρόνια,  μια ζωής  γεμάτη έρωτα, πάθος, θάνατο, ψέματα και  αποκαλύψεις.

Πρωταγωνιστούν η Άννα Αδριανού και ο Δημήτρης Μαζιώτης, ενώ η σκηνοθεσία είναι του Μανώλη Ιωνά.

Η παράσταση παίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο θέατρο Αλκμήνη.