Μία πολύ τρυφερή και ιδιαίτερη συνέντευξη παραχώρησαν στο περιοδικό People και τη Φανή Πλατσατούρα, οι δύο φίλες και κουμπάρες Υβόννη Μπόσνιακ και Μαρία Μπεκατώρου και μίλησαν για τη “σχέση ζωής” που έχουν χτίσει τα τελευταία χρόνια.
“Δεν ξέρω πώς, αλλά ήξερα από την πρώτη στιγμή τι θα είμαστε φίλες ζωής. Αγαπηθήκαμε με την πρώτη ματιά. Ήταν καρμικό!” λέει η Μαρία Μπεκατώρου για τη φιλία τους
“Κι εγώ έτσι ένιωσα! Σαν να μου έδωσαν μια λευκή κόλλα και έγραψα τι θα συμβεί μετέπειτα στις ζωές μας. Το “μετά” είναι ότι πλέον εκτός από φίλες, είμαστε κουμπάρες και οικογένεια”, λέει η Υβόννη Μπόσνιακ.
“Για μένα φίλη είναι αυτή που θα σε ακούσει, θα μπορείς να της εμπιστευτείς τα πάντα, θα ξέρεις πως ό,τι πεις θα μείνει μεταξύ σας και θα έχει όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική άποψη. Για παράδειγμα, η Υβόννη δεν μου χαϊδεύει τα αυτιά. Ευτυχώς, δηλαδή, γιατί ξενερώνω με αυτό” ομολογεί η Μαρία Μπεκατώρου.
Τι κάνουν στον ελεύθερό τους χρόνο;
“Δεν προλαβαίνουμε να βγούμε έξω, γιατί ο ελεύθερος χρόνος μας είναι ελάχιστος” λέει η Υβόννη και η Μαρία συμπληρώνει: “Προτιμούμε να καθόμαστε η μία στο σπίτι της άλλης, με τις πιτζάμες μας και να συζητάμε διάφορα. Το στέκι μας είναι εκεί όπου κάθε φορά τραγουδά ο Ρέμος. (γέλια) Άντε να βγούμε όλοι μαζί καμιά φορά για φαγητό ή σε κανέναν παιδότοπο, λόγω του παιδιού της Υβόννης και του Αντώνη”.
Στο τηλέφωνο, όμως, μιλάτε καθημερινά;
Υ.Μ.: Μπορεί να κάνουμε και μια εβδομάδα να μιλήσουμε.
Μ.Μ.: Όχι Υβόννη, τα παραλές! Άντε να μην τηλεφωνηθούμε για δυο-τρεις μέρες κι αυτό διότι δεν έχουμε την εξάρτηση του τηλεφώνου. Όχι παραπάνω, όμως. Από την άλλη, μπορεί να υπάρξει μέρα που να μιλάμε στο τηλέφωνο κάθε μία ώρα.
Τι περιλαμβάνουν αυτές οι κουβέντες;
Μ.Μ.: Τα πάντα! Το τι μαγειρέψαμε σήμερα, για την Ελένη (σ.σ. την 4χρονη κόρη της Υβόννης Μπόσνιακ και του Αντώνη Ρέμου), τα προσωπικά μας, τους άντρες μας, τα επαγγελματικά μας. Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο, αλλά στην πρώτη ευκαιρία θα πάρω τον καφέ μου και θα κατέβω προς τη Γλυφάδα για να καθίσουμε μαζί στο ατελιέ της.
Υ.Μ.: Κυρίως η Μαρία έρχεται, γιατί εγώ λόγω παιδιού δεν μπορώ να μετακινηθώ εύκολα.
Πώς έχει γραμμένη η μία την άλλη στο κινητό;
Υ.Μ.: Εγώ την έχω “Μαράκι μου”.
Μ.Μ.: Κι εγώ “Υβόννη μου”. Κοίτα, έχω βάλει να βγαίνει και η φωτογραφία σου κάθε φορά που με καλείς. Ξέρεις από πού είναι αυτή η λήψη; Από το φαρμακείο! Να, αυτή είναι μια ωραία διασκέδασή μας! Στον ελεύθερο χρόνο μας πηγαίνουμε στα φαρμακεία!
Τι κάνετε ακριβώς στα φαρμακεία;
Μ.Μ.: Ψωνίζουμε διάφορα.
Υ.Μ.: Κοιτάμε ετικέτες, καλλυντικά!
Τα “φιλικά” πειράγματα
Στον δρόμο, όταν σας συναντούν μαζί, τι σας λένε συνήθως;
Υ.Μ.: Αντί να μας πειράξουν οι άλλοι, πειραζόμαστε εμείς μεταξύ μας. Βασικά εγώ τη Μαρία, επειδή είναι μια σταλίτσα άνθρωπος. Τη λέω “κοντούλα”. Βέβαια, όταν βγαίνουμε έξω, η Μαρία γίνεται αμέσως τρία μέτρα. Ψηλώνει μέχρι τον ουρανό. Γιατί είναι τέτοια η αύρα της και το χαμόγελό της.
Μ.Μ.: Εγώ δεν την πειράζω!
Υ.Μ.: Λες ψέματα, με πειράζεις συνέχεια για τα ελληνικά μου. (γέλια)
Μ.Μ.: Α, αυτό ναι! Η Υβόννη πετάει συνέχεια παράξενες λέξεις που δεν υπάρχουν στα ελληνικά κι εγώ με τον Αντώνη της τις καταγράφουμε και ετοιμάζουμε προσεχώς λεξικό!
Όπως;
Υ.Μ.: Είπα, για παράδειγμα, πρόσφατα “η υπερπατούσα μου με πονάει πολύ σήμερα”. Τι άλλα έχω πει;
Μ.Μ.: Άστο, δεν σε συμφέρει να τα πω δημόσια! Έχεις πει πολλά! Τα πιο ωραία μαργαριτάρια, βέβαια, βγαίνουν όταν είναι τσιτωμένη. Εκεί λέει τα απίθανα!
Υ.Μ.: Με πειράζουν μαζί με τον άντρα μου. Τηλεφωνιούνται και λένε “Έλα, κουμπάρα, άκου τι πέταξε μόλις τώρα”.
Τι ενώνει τις δύο φίλες;
“Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτό που μας ένωσε ήταν, πρώτον, η βαθιά πίστη μας στον Θεό και, δεύτερον, η αφοσίωση στους συντρόφους μας. Και η Υβόννη κι εγώ είμαστε απόλυτα αφοσιωμένες στους άντρες μας. Αυτό σημαίνει κατά κύριο λόγο ότι δεν μπαίνουμε στον χώρο τους” εξηγεί η Μαρία Μπεκατώρου με την Υβόννη να προσθέτει: “Βέβαια, έχουμε και άντρες που αξίζουν αυτή την αφοσίωση, έτσι;”
Μ.Μ.: Σίγουρα! Ο λόγος που φροντίζω πάρα πολύ τον άντρα μου είναι γιατί τον αγαπώ.
Υ.Μ.: Κι εγώ το ίδιο! Κι εκείνος φροντίζει εμένα με διαφορετικό τρόπο!
Μ.Μ.: Επίσης, δεν έχουμε μπει ποτέ στη διαδικασία να τους μειώσουμε. Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό: Οι άντρες μας σέβονται τη φιλία μας. Στη διαδρομή αυτής της φιλίας, που κατέληξε σε κουμπαριά, ήταν δίπλα μας, γιατί ήξεραν ότι όλο αυτό αξίζει να δουλευτεί. Γενικά, άξιζε, αν θες, να συναντηθούμε όλοι μαζί και να γίνουμε μια παρέα. Δεν έχω ακούσει ποτέ –και το λέω ειλικρινά– τον άντρα μου να σχολιάσει κάτι αρνητικό για την Υβόννη. Η ψυχή του είναι γεμάτη αγάπη για εκείνη.
Υ.Μ.: Το ίδιο ισχύει και για τον δικό μου Αντώνη, λατρεύει τη Μαρία.
Η βάπτιση της Υβόννης Μπόσνιακ και η πίστη της στον Θεό
“Βρήκα την πίστη μου στην Ελλάδα. Και θα εξομολογηθώ κάτι που δεν το έχω ξαναπεί: Μεγάλωσα σε μια καθολική, θρησκευόμενη οικογένεια. Αυτό μέχρι τη στιγμή που ο πατέρας μου αναγκάστηκε να πάει στον πόλεμο. (σ.σ. συγκινείται).
Γυρνώντας πίσω, έπαψε να πιστεύει. Από εκεί και πέρα, λοιπόν, δεν με ξαναπήγε κανείς στην εκκλησία, δεν μου ξαναμίλησε κανείς για τον Θεό. Είχα, όμως, την ανάγκη να πιστεύω.
Βρήκα την αληθινή πίστη στην Ελλάδα. Κι γι’ αυτό τον λόγο το καλοκαίρι του 2013 βαπτίστηκα χριστιανή ορθόδοξη στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Η ορθόδοξη εκκλησία μού άνοιξε πόρτες στον Θεό. Η στιγμή της βάπτισης ήταν ιδιαίτερη. Ήμασταν μόλις 20 άτομα κι έβαλα τον παπά να εξηγήσει ακριβώς τη σημασία του μυστηρίου. Δεν θα ήθελα, όμως, να πω κάτι παραπάνω γι’ αυτό το θέμα”.
Οι δύσκολες στιγμές
Δύσκολες στιγμές που να επισφράγισαν τη φιλία σας υπήρξαν;
Μ.Μ.: Ναι, πολλές δύσκολες στιγμές, που θα κρατήσουμε για εμάς. Ξέρουμε πολύ καλά γιατί αγαπιόμαστε.
Υ.Μ.: Δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα σε κανέναν για τη φιλία αυτή. Ήταν γραφτό να είμαστε φίλες.
Μ.Μ.: Επίσης, θέλω να πω ότι πέρα από την Υβόννη, ο Αντώνης Ρέμος στις δύσκολες στιγμές μου είναι πάντα εκεί. Τις καλύτερες συμβουλές μού τις έχει δώσει εκείνος. Έχει μια τεράστια αγκαλιά ο Αντώνης της που με σκεπάζει.
Πες μου μια καλή συμβουλή που σου έχει δώσει.
Μ.Μ.: «Να κοιτάξεις τη ζωή σου».
Υ.Μ.: Πόσο απλό και πόσο βαθύ. Είναι σοφός ο Αντώνης.
Μ.Μ.: Εγώ του έχω πει κάτι του Αντώνη της και το πιστεύω: “Έχω εσένα και δεν θα χαθώ ποτέ”.
Υ.Μ.: Για τη Μαρία πάντα είχαν προτεραιότητα οι άλλοι. Δεν μπορούσε να πει “όχι”, να στεναχωρήσει κάποιον. Αυτό εννοούσε ο Αντώνης όταν της είπε, “να κοιτάξεις τη ζωή σου”. Να σταματήσει να βάζει τη δική της ζωή σε δεύτερη μοίρα.
Μ.Μ.: Ναι, έχω καταλάβει πια ότι πρέπει να κοιτάω λίγο και μένα.
Πώς είναι η ζωή με δύο «Αντώνηδες»;
Μ.Μ.: Οι άντρες μας έχουν πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους. Όταν δε βρεθούμε όλοι μαζί, είμαστε η τέλεια παρέα. Τα καλοκαίρια πηγαίνουμε διακοπές και τον χειμώνα μαζευόμαστε συνήθως στο σπίτι τους και η Υβόννη μαγειρεύει γκούλας.
Υ.Μ.: Είναι μια σούπα από κρέας που φτιάχναμε στη Γερμανία.
Μ.Μ.: Η οποία σούπα είναι φανταστική. Και ψήνει και ψωμάκια μόνη της! Έτσι περνούν οι μέρες μας.
Ο ρόλος των ανδρών στη ζωή τους
Ανήκετε σε εκείνη την κατηγορία γυναικών που αφήνουν στον άντρα τον πρώτο ρόλο;
Υ.Μ.: Ταιριάζουμε με τη Μαρία και σε αυτό το κομμάτι. Είμαστε παραδοσιακές με τους άντρες μας. Είναι κρίμα που οι γυναίκες θέλουν, πλέον, να έχουν αυτές αποκλειστικά τον κυρίαρχο ρόλο σε μια σχέση. Δεν σημαίνει ότι δεν είσαι ανεξάρτητη αν αφήσεις τον πρώτο ρόλο στον άντρα σου. Εγώ θέλω να θαυμάζω τον άνθρωπό μου, γιατί να τον “πατήσω”; Γι’ αυτό χαλάνε οι σχέσεις και χωρίζουν οι άνθρωποι.
Μ.Μ.: Ξέρεις τι γίνεται; Δεν το κάνουμε επιτηδευμένα όλο αυτό. Προσωπικά, αυτό έχω μάθει από το σπίτι μου. Είχα μια φανταστική γιαγιά, που μου έδειξε τον δρόμο της ζωής. Αλλά δεν είναι μόνο θέμα ανατροφής. Είναι και θέμα χαρακτήρα.
Υ.Μ.: Ακριβώς! Και μένα με την αδελφή μου οι ίδιοι γονείς μάς μεγάλωσαν, αλλά δεν αντιμετωπίζουμε το ίδιο το θέμα “σύζυγος – οικογένεια”.
Μ.Μ.: Ο άντρας πρέπει να είναι ψηλά.
Οι διαφορές που τις ενώνουν
Υπάρχει κάτι στο οποίο να διαφέρετε εσείς οι δύο;
Μ.Μ.: Δεν διαφέρουμε σε τίποτα. Α! Βασικά μόνο σε ένα πράγμα: Εγώ είμαι πιο ευσυγκίνητη. Κλαίω πιο εύκολα.
Υ.Μ.: Α, ναι, το επιβεβαιώνω κι εγώ. Παρότι η Μαρία είναι φίλη μου, κουμπάρα μου και οικογένειά μου, όταν έχω ένα σοβαρό πρόβλημα, δεν την παίρνω τηλέφωνο. Τα παίρνει όλα κατάκαρδα και νιώθω ότι τη στεναχωρώ.
Μ.Μ.: Και η Υβόννη δεν είναι πολύ ψύχραιμη τη στιγμή του προβλήματος, αλλά αμέσως μετά κουνάει το κεφάλι της και επανέρχεται στην πραγματικότητα. Εγώ για να συνέλθω, θέλω χρόνο. Αρρωσταίνω. Καμιά φορά μετά τα βάζω και με τον εαυτό μου. Και ξέρεις τι λένε, ε; Ότι όλα αυτά μεγαλώνοντας διογκώνονται.
Υ.Μ.: Είσαι γλυκιά ακόμη και τότε, όμως.
Περνώντας τα χρόνια, νιώθετε πως οι χαζές ανασφάλειες του παρελθόντος δεν έχουν πια ρόλο στη ζωή σας;
Υ.Μ.: Όπως αν είμαι όμορφη, για παράδειγμα; Εγώ δεν νιώθω όμορφη κάθε μέρα, αλλά δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Είναι κάτι που ποτέ δεν με ενδιέφερε. Απλώς σίγουρα μετά τα τριάντα, όταν έγινα πια και μητέρα, ένιωσα πιο ολοκληρωμένη. Και πιο ώριμη.
Μ.Μ.: Εγώ νομίζω ότι με τα χρόνια έχω αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Πατάω πιο γερά στα πόδια μου.
Το μέλλον και το όνειρο της συγκατοίκησης
Κοινά όνειρα για το μέλλον κάνετε;
Μ.Μ.: Έχουμε μια φιλία ζωής. Από εκεί και πέρα, η Υβόννη θα είναι πάντα πιο ώριμη από μένα, θα έχουμε την Ελένη μας, θα πηγαίνουμε τις βόλτες μας κ.ο.κ. Πρώτα ο Θεός, γιατί εκείνος ορίζει τα μελλούμενα, πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα μένουμε και όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι. Αρκετά σουηδικό αυτό…
Υ.Μ.: Θα θέλαμε να έχουμε κάτι σαν συγκρότημα κατοικιών, με κοινό σαλόνι και κήπο στη μέση και να είμαστε όλοι μαζί. Και να κάνουμε μπάρμπεκιου τις Κυριακές!
Έχετε τσακωθεί ποτέ εσείς οι δύο;
Μ.Μ.: Δεν συνέβη ποτέ και δεν πρόκειται να συμβεί.
Υ.Μ.: Δεν νομίζω ότι οι πραγματικές φίλες τσακώνονται.
Και με τους συζύγους σας δεν τσακώνεστε; Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είστε πραγματικά αγαπημένα ζευγάρια.
Μ.Μ: Αυτό είναι άλλο. Αυτό είναι εκτόνωση. Και η αλήθεια είναι ότι δεν προκαλούμε καβγάδες. Υ.Μ.: Από σεβασμό προς τους άντρες μας.
Μαρία, την κόρη της Υβόννης και του Αντώνη, την έχεις σαν δικό σου παιδί;
Υ.Μ.: Θα απαντήσω εγώ! Ναι! Δεν υπάρχει η σχέση που έχουν αναπτύξει οι δυο τους. Η Ελένη κοιμάται μόνο με μένα, τον μπαμπά της και τη Μαρία. Μόνο εκεί νιώθει ασφάλεια.
Μ.Μ.: Όταν η βαφτιστήρα μου είναι στην αγκαλιά μου, είναι σαν να είμαστε ένα. Τη λατρεύω!
Υ.Μ.: Και η Ελένη έχει λατρεία μαζί της. Αλλά όταν η Μαρία έρχεται στο σπίτι στις 7.00 το βράδυ, θέλω να την κατσαδιάσω, γιατί είμαι πολύ αυστηρή με το πρόγραμμα του παιδιού και η Μαρία την ξεσηκώνει. Παίζουν, κυλιούνται μαζί στο πάτωμα!
Μ.Μ.: Τι να κάνω, μωρέ, που δουλεύω όλη τη μέρα;
Υ.Μ.: Γενικά, αν κάτι έχω να πω για τη Μαρία, είναι πως στην ψυχή της είναι ένα μικρό παιδί.
