Κώστας Φαλελάκης: “Πέρασε από το μυαλό μου να απαξιώσω τη ζωή και να την εγκαταλείψω”
Ελλάδα

Κώστας Φαλελάκης: “Πέρασε από το μυαλό μου να απαξιώσω τη ζωή και να την εγκαταλείψω”

Κώστας Φαλελάκης: “Πέρασε από το μυαλό μου να απαξιώσω τη ζωή και να την εγκαταλείψω”

Ο ηθοποιός Κώστας Φαλελάκης μίλησε στον Μαρίνο Βυθούλκα και στο People που κυκλοφορεί με το “Έθνος” της Κυριακής.

Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του επί 24 χρόνια συντρόφου του, Μηνά Χατζησάββα, ο ηθοποιός ομολογεί ότι πέρασε δύσκολα και πως σκέφτηκε ακόμα και να βάλει τέλος στη ζωή του:

“Η παρουσία του Μηνά είναι πιο παρούσα από ποτέ. Η αγάπη μπορεί να είναι άυλη έννοια, αλλά δημιουργεί ένα μεγάλο εκτόπισμα στην πραγματικότητα. Επομένως είναι ύλη, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται. Αυτό το εκτόπισμα το νιώθω και ήταν από τις αιτίες που εξακολουθώ να είμαι στη ζωή. Πέρασε από το μυαλό μου να απαξιώσω τη ζωή και να την εγκαταλείψω. Σκέφτηκα, όμως, πως αυτά τα φωτεινά χρόνια και αυτή η αγάπη που έζησα με τον Μηνά αν φύγω θα χαθούν. Οπότε, είμαι εδώ σαν μάρτυρας, με την έννοια της μαρτυρίας ότι συνέβησαν όλα αυτά, και θα συνεχίσω να είμαι» λέει με συγκίνηση.

Ο Κώστας Φαλελάκης με τον Μηνά Χατζησάββα

Οι “φίλοι” που τον εγκατέλειψαν

Ο θάνατος του Μηνά ήταν η αιτία να εξαφανιστούν από δίπλα του πολλοί άνθρωποι.

Υπήρξαν όμως και άλλοι πού ήταν δίπλα του σταθερά.

Ένας από αυτούς, όπως λέει ο Κώστας, ήταν και ο Σταμάτης Φασουλής, με τον οποίο θα παίξει στην πολυαναμενόμενη παράσταση “Ωνάσης-Τα θέλω όλα”.

«Ο Σταμάτης Φασουλής είναι για μένα παυσίλυπος. Διαθέτει μια ηρεμία, ένα χιούμορ κι όλα τα κάνει εύκολα και καλά. Είναι απαιτητικός συνεργάτης, αλλά έχει έναν τρόπο να το κερδίζει αυτό από σένα χωρίς να γίνεται αγενής και δυσάρεστος. Είναι ευτυχία να δουλεύεις με τον Σταμάτη, γιατί όπου βρίσκεται υπάρχει μια ευφρόσυνη πραγματικότητα. Του έχω τεράστια ευγνωμοσύνη, διότι είναι ο μόνος άνθρωπος από το σινάφι ο οποίος μετά τον θάνατο του συντρόφου μου, του Μηνά με πλησίασε και νοιάστηκε για μένα. Νοιάζεται τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο, κάτι που είχα ανάγκη και αποδείχθηκε σωτήριο για μένα» εξομολογείται στο People.

«Η αλήθεια είναι ότι συναναστρεφόμασταν με πλήθος κόσμου, που λιγόστεψε αυτόματα μετά τον θάνατο του Μηνά. Ενδεχομένως, η προτίμηση και η εκτίμηση του κόσμου αφορούσαν περισσότερο τον Μηνά κι όχι εμένα. Δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο, αλλά ταυτόχρονα δεν έδωσα και ιδιαίτερη σημασία, διότι στηρίχτηκα σε μετρημένους ανθρώπους, με τους οποίους η σχέση μας ενδυναμώθηκε ακόμη πιο πολύ.

Από το δικό μου σινάφι είναι μόλις τρεις: Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η Φιλαρέτη Κομνηνού και η Στεφανία Γουλιώτη. Οι υπόλοιποι τρεις είναι η Ελένη, η Λένα και ο Ιπποκράτης. Αυτοί είναι οι έξι φίλοι μου και είμαι ευτυχισμένος που τους έχω.

Ωστόσο, θέλω να αποκτήσω κι άλλους φίλους. Οι άνθρωποι χρειάζονται τους ανθρώπους. Είναι όμορφο να αγαπάς και να σε αγαπάνε. Αυτό, επίσης, είναι και μια κληρονομιά που κρατάω από τον Μηνά, ο οποίος ήταν δυστυχής όταν αισθανόταν ότι δεν τον αγαπούν αρκετά οι φίλοι και οι συνεργάτες”.

Με την αγαπημένη του φίλη, Καριοφυλλιά Καραμπέτη

Από το 2004 μέχρι και το 2015, ο Κώστας Φαλελάκης συμβίωνε με τον Μηνά Χατζησάββα στην περίφημη «πολυκατοικία των ηθοποιών» στην Ακαδημία Πλάτωνος, όπου ανάμεσα στους διάσημους κατοίκους ήταν η Σμαράγδα Καρύδη, ο Μιχάλης Μαρίνος, ο Αντώνης Λουδάρος, η Κατερίνα Λέχου και ο Γιώργος Χρανιώτης.

«Από την πρώτη μέρα που συμβιώσαμε, είχαμε κοινά οικονομικά. Αγοράσαμε από κοινού ένα σπίτι το 2004, με τη μόνη διαφορά πως το δάνειο ήταν στο όνομα του Μηνά. Το ξεπληρώσαμε από κοινού το 2013, ύστερα από εννέα χρόνια σκληρής δουλειάς και από τους δύο. Δεν προλάβαμε, όμως, το σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια, καθώς ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο του 2015, μετά τον θάνατο του Μηνά. Μολονότι είχαμε κάνει και οι δύο κοινές διαθήκες ο ένας προς τον άλλο, πλήρωσα 28.000 ευρώ για να συνεχίσω να μένω σε αυτό το σπίτι και εξακολουθώ να δουλεύω πολύ για να μένω εκεί, καθώς είναι η τελευταία μου πατρίδα. Είναι ένα σπίτι που φτιάξαμε από κοινού με πολλή αγάπη.

Περάσαμε όμορφα τα χρόνια που ζήσαμε μαζί. Και μαζί με εμάς πέρασαν όμορφα και όλοι οι φίλοι μας. Το σπίτι μας ήταν πάντα ανοιχτό. Μέσα στην εβδομάδα ήταν ζήτημα να μέναμε δύο μέρες μόνοι μας. Όπως σου είπα και πριν, πλέον οι επισκέψεις έχουν λιγοστέψει. Τους καταλαβαίνω, διότι ίσως αισθάνονταν βαριά την απουσία του Μηνά από το σπίτι, μια και το συνέδεαν με την παρουσία του, η οποία ήταν εκρηκτική. Ο Μηνάς ήταν χαρά Θεού και ήθελες να τον έχεις φίλο σου».

Η άγνωστη περιπέτεια υγείας του Μηνά Χατζησάββα

«Το 2013, ο Μηνάς έκανε τριπλό bypass, μια δύσκολη επέμβαση. Εκείνη την περίοδο είχε σχεδόν αποχαιρετήσει τους κοινούς μας φίλους, με την προτροπή, αν κάτι δεν πάει καλά στην επέμβαση, να είναι δίπλα μου. Αυτό ήταν κάτι που μου εκμυστηρεύτηκαν κοινοί μας φίλοι ύστερα από τον θάνατό του, ο οποίος επήλθε δύο χρόνια μετά την επέμβαση».

Η ζωή μετά τον Μηνά

Τον Νοέμβριο κλείνουν τέσσερα χρόνια από τότε που ο Μηνάς Χατζησάββας έφυγε από τη ζωή. Πώς είναι ο Κώστας στη ζωή του;

«Η προσωπική μου ζωή είναι άνοστη. Μεγάλη παρηγοριά και ψυχραιμία παίρνω από τη δουλειά μου. Όταν θέλαμε να “ειρωνευτούμε” συναδέλφους με τον Μηνά, λέγαμε ότι υπάρχουν δύο τύποι ηθοποιών: Αυτοί που κάνουν τη δουλειά τους και γυρνούν σπίτι τους κι εκείνοι που κάνουν ό,τι μπορούν για να μη γυρίσουν στο σπίτι. Προσωπικά, όταν τέλειωνε η παράσταση, στην τρίτη υπόκλιση σχεδόν δεν έβγαινα. Ήθελα να γυρίσω στο σπίτι, διότι με περίμενε μια συναρπαστική πραγματικότητα. Τα 24 χρόνια που έζησα με τον Μηνά ήταν συναρπαστικά (…) Μετά τον θάνατό του είμαι ο τελευταίος που φεύγει από το θέατρο. Κι αυτό γιατί δεν με περιμένει τίποτα στο σπίτι. Αυτή την περίοδο, το θέατρο και η τηλεόραση έχουν γίνει η οικογένειά μου».

Η ειλικρίνεια που του κόστισε

Ο ίδιος ήταν πάντα ευθύς στη δική του ζωή κι έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους.

«Η ειλικρίνεια μου κόστισε, διότι κανένας δεν τη θέλει. Μεγάλωσα στην επαρχία, έξω από την αστική υποκρισία, εννοώντας πως άλλο σκέφτεσαι, άλλο αισθάνεσαι κι άλλο εκφράζεις. Στην επαρχία ό,τι σου συμβαίνει, το εκφράζεις με μια ευθύτητα. Θεωρούσα πως η αλήθεια είναι πάνω από όλα.

Και εδώ θα αναφερθώ και πάλι στον Σταμάτη Φασουλή, ο οποίος μέσα σε αυτά που λέγαμε στις πρόβες είπε πως η αλήθεια είναι πολύ ακριβή για να τη σπαταλάς και πρέπει να πέσει στα κατάλληλα αυτιά. Εκεί κατάλαβα πως, αν δεν έχεις απέναντί σου τα κατάλληλα αυτιά, καλύτερα να μην τη λες, διότι θα πάει χαμένη και θα σου κοστίσει.

Εμένα μου κόστισε. Και ήταν και μια παραίνεση του Μηνά, ο οποίος μου έλεγε “Δεν χρειάζεται να λέμε όλη την αλήθεια, διότι πολλοί είτε δεν είναι έτοιμοι είτε δεν θέλουν να την ακούσουν”. Κι εκεί δικαιώθηκε. Πλέον κάνω κι εγώ κράτει.

Θυμάμαι πως πριν από χρόνια είχαμε πάει με τον Μηνά σε μια παράσταση κι επειδή ήξερα καλά την πρωταγωνίστρια είχα την οικειότητα να της πω ορισμένες παρατηρήσεις που είχα. Και θετικές και αρνητικές. Από πίσω μας ήταν ο σκηνογράφος Μανόλης Παντελιδάκης, ο οποίος λέει στον Μηνά “Όποτε πάτε στο θέατρο του κάνεις τον ορό της αλήθειας; Πες δυο συγχαρητήρια εκεί και φύγε”. Πλέον σιωπώ».