Η Ειρήνη Παπαδοπούλου ήξερε από μικρή ότι θέλει να ακολουθήσει την καλλιτεχνική πορεία στη ζωή της, ωστόσο φοβόταν τις αντιδράσεις της οικογένειάς της.
«Δεν το είχα εκφράσει ποτέ στα σοβαρά όταν ήμουν μικρή ότι εγώ όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω τραγουδίστρια. Υπήρχε μέσα μου αλλά δεν το εξέφραζα γιατί δεν ήξερα πώς θα το πάρουν οι γονείς μου. Ο μπαμπάς μου ήταν πολιτικός μηχανικός και ήλπιζε είτε ο γιος του, είτε η κόρη του θα ακολουθήσουν τα χνάρια του», δήλωσε στην εκπομπή «Ελένη» και συνέχισε μιλώντας για τα παιδικά της χρόνια:
«Θυμάμαι κάποια πράγματα από τις πρώτες μου στιγμές στην Ελλάδα, όπως και ελάχιστες από το Καζακστάν όπου γεννήθηκα. Απ’ το πρώτο σχολείο δεν έχω τις καλύτερες αναμνήσεις, στο δεύτερο απέκτησα φίλους. Έχω έντονη την ανάμνηση ότι οι γονείς μου δούλευαν πάρα πολύ και τους έβλεπα ελάχιστα».
Η Ειρήνη Παπαδοπούλου δηλώνει πολύ ευαίσθητη: «Έχω φτιάξει μια άμυνα χωρίς να το θέλω. Όσοι δεν με ξέρουν βλέπουν τη σκληρή και δυναμική μου πλευρά. Έχουν υπάρξει στιγμές που έχω απογοητευτεί και στεναχωρηθεί έντονα, οριακά στο να τα παρατήσω. Γενικά είμαι υπερβολική στα συναισθήματά μου, είτε είναι θετικά, είτε αρνητικά».
Σχετικά με τα χαρακτηριστικά που θα ήθελε να έχει ο σύντροφός της: «Δεν κρίνω έναν άνθρωπο από την εξωτερική του εμφάνιση. Αυτό είναι που θα σε ελκύσει αλλά το βάθος είναι μέσα. Είμαι πάρα πολύ παραδοσιακή γυναίκα. Έχω μάθει ότι ο άντρας είναι ο κυνηγός και η γυναίκα το θήραμα. Στο χώρο μου, με βόλευε ουσιαστικά να ξέρουν ότι είμαι δεσμευμένη, για να έχω λιγότερες κρούσεις. Θέλω ένας άντρας να είναι ευγενικός, να έχει χιούμορ, παιδεία και όμορφή ψυχή».
