Όταν δύο γονείς αποφασίσουν να πάρουν χωριστούς δρόμους, το βέβαιο είναι ότι μια τόσο δραματική αλλαγή δεν είναι εύκολη πρωτίστως για τα παιδιά τους. Μια νέα βρετανική έρευνα έρχεται να διευκρινίσει σε ποια ηλικία (του παιδιού) το διαζύγιο έχει τις πιο άσχημες ψυχολογικές επιπτώσεις. Μάλιστα η έρευνα μελέτησε συγκεκριμένα τις επιπτώσεις στα παιδιά όταν ο πατέρας φεύγει από το σπίτι.
Όσο πιο μικρό τόσο πιο καλά
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Έμλα Φιτζίμονς του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), μελέτησαν 6.245 παιδιά και νέους.
Σύμφωνα με τη βρετανική «Guardian», εστίασαν στις -πιο συνηθισμένες- περιπτώσεις που ο πατέρας έφυγε από το σπίτι μετά το χωρισμό.
Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά 7 έως 14 ετών, που βιώνουν τη διάλυση του γάμου των γονιών τους, έχουν 16% αύξηση στα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, καθώς και αύξηση 8% στις διαταραχές συμπεριφοράς, ιδίως τα αγόρια.
Αντίθετα, τα παιδιά 3 έως 7 ετών δεν έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα για τέτοια προβλήματα (άμεσα ή έως τα 14 τους) από ό,τι οι συνομήλικοί τους που ζουν κανονικά με τους δύο γονείς τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, «ο χωρισμός της οικογένειας είναι επιβλαβής για την ψυχική υγεία των εφήβων, όταν συμβαίνει αργά στην παιδική ηλικία, αλλά όχι όταν συμβαίνει νωρίς».
Στα αγόρια ή στα κορίτσια οι μεγαλύτερες επιπτώσεις;
Η αναχώρηση του πατέρα από την οικογενειακή εστία μετά το χωρισμό, όταν ακόμη το παιδί είναι μικρό, σύμφωνα με τη μελέτη, «δεν έχει βραχυπρόθεσμες συνέπειες και μόνο μικρές μεσοπρόθεσμες, αποκλειστικά μάλιστα στα κορίτσια.
Από την άλλη, η αποχώρηση του πατέρα σε πιο προχωρημένη παιδική ηλικία σχετίζεται με μια αύξηση στην εσωτερίκευση των προβλημάτων τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια».
Το εισοδηματικό και γενικότερο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο δεν φαίνεται να παίζει ρόλο, καθώς τόσο τα φτωχότερα όσο και τα πλουσιότερα παιδιά αυτής της ηλικίας εμφανίζουν τις ίδιες ψυχικές επιπτώσεις.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φωτογραφίες: Unsplash
