Έχει χυθεί πολύ λογοτεχνικό μελάνι σ’ αυτή την ερώτηση; Και επίσης άντρες και γυναίκες ρωτάνε το ίδιο πράγμα: «Γιατί τελικά το φόρεσα αυτό το παλτό;», εννοώντας τον σύντροφο που τελικά επέλεξαν.
Στο βιβλίο «Οικογένεια, η σύγχρονη Οδύσσεια», ο κορυφαίος ψυχαναλυτής Robin Skyner και ο Κωμικός John Cleese, με πολύ χιουμοριστικό αλλά καθαρό και σαφές τρόπο μας δίνουν πολλές ψυχαναλυτικές απαντήσεις στο γιατί και πώς τελικά επιλέγουμε έναν σύντροφο.
Το βιβλίο “Οικογένεια, η σύγχρονη Οδύσσεια”, Εκδόσεις Κέδρος
Σύμφωνα με τον κορυφαίο ψυχαναλυτή κάτι μας θύμιζε από τους δυο μας γονείς ή τον επιλέξαμε πάλι αριστοτεχνικά, ώστε να λάμψουν περίτρανα οι αδυναμίες μας και να διαψευσθούμε ακόμα μια φορά. Χρησιμοποιούμε δηλαδή τους άλλους σαν άλλοθι για τη δική μας αδυναμία να κάνουμε μια ολοκληρωμένη σχέση και θυματοποιούμε τον εαυτό μας καθυστερώντας το δια ταύτα των πραγμάτων.
Θυμήσου λένε πως ήσουν το διάστημα που επέλεξες ή σε επέλεξε κάποιος για να σου πω τι βρήκες.
Υπάρχει ένα πολύ μικρό γλυκό βιβλιαράκι που το διαβάζεις κανείς μέσα σε πέντε λεπτά λέγεται «Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο» και ο συγγραφέας και σκιτσογράφος Silverstein μέσα από τα απλά σχέδια του, μας εξηγεί γιατί τελικά όταν ξεκινάει η σχέση με δικό μας έλλειμμα, στο τέλος δεν τσουλάει.
“Το Κομμάτι Που Λείπει Συναντά Το Μεγάλο Ο”, του Shel Silverstein , Εκδόσεις Δωρικός
Μόνο όταν νιώσουμε εσωτερική πληρότητα και βρούμε τελικά τον τρόπο να κάνουμε παρέα με τον εαυτό μας, να τον αντέξουμε, να τον δεχτούμε και πόσω μάλλον να τον αγαπήσουμε, μόνο τότε υπάρχει η πιθανότητα να συναντήσουμε έναν άνθρωπο, που και αυτός αντίστοιχα έχει κάνει δουλειά με τον εαυτό του.
Η Barbara Berger στα βιβλία αυτοβελτίωσής της, μιλάει συχνά για τις άσχημες σχέσεις που είχε στο παρελθόν και αντικατόπτριζαν τελικά τη σχέση με τον εαυτό της. Μόλις τακτοποίησε τα δικά της «φάλτσα», τα πράγματα μπήκαν σαν μαγικά στη θέση της και γνώρισε ανθρώπους πιο κοντά στη δική της φιλοσοφία ζωής.
Όπως έλεγε χιουμοριστικά «δεν αφήνω πλέον κανέναν να μπει με τα λασπωμένα του παπούτσια στη λευκή μου μοκέτα».
Το θέμα λοιπόν δεν είναι μόνο τι βρίσκεις αλλά πόσο επιτρέπεις σ’ αυτό που βρήκες, να εισχωρήσει πιο βαθιά στη ζωή σου και να σου ανακατέψει την τράπουλα. Όσο λοιπόν διατηρείς μια «θυματοποιημένη» στάση απέναντι στις σχέσεις, είναι πολύ πιθανό να μαζεύεις ένα σωρό θύτες και δήμιους, που είναι πρόθυμοι να σου πάρουν το κεφάλι.
Ο Καζαντζάκης έλεγε, “έχεις τα χρώματα και τα πινέλα, ζωγράφισε εσύ τη ζωή σου και μπες μέσα”. Είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι και για την κόλαση και τον παράδεισο που δημιουργούμε. Να το θυμάστε αυτό.
