Έρωτας στα χρόνια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Ψυχολογία

Έρωτας στα χρόνια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης

Έρωτας στα χρόνια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης

Μια τελευταία έρευνα του Πανεπιστήμιου της Μασαχουσέτης λέει ότι κάθε μέρα σπαταλάμε περίπου 2.5 ώρες από τη ζωή μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η ίδια έρευνα λέει ότι νέοι μεταξύ 16-23 χρονών γνωρίζονται κατά ένα 53% από το Facebook και το Instagram. Είναι πλέον βολικό να ρωτήσεις: “- Insta έχεις;”. Aπό το να ζητήσεις το τηλέφωνο, ή μια συνάντηση που θα σε φέρει αντιμέτωπο με ένα εδώ και τώρα συναισθηματικής διαθεσιμότητας.

Η Μ. δηλώνει ότι με τον Κ. γνωρίστηκαν στο Instagram και ότι είχαν μια ροή κανονικής σχέσης, μιλούσαν κάθε μέρα, με πολλά μηνύματα για εφτά συνεχόμενους μήνες, άλλα δεν τολμούσαν να βρεθούν ενώ έμεναν σε απόσταση είκοσι λεπτών. Δεν ήθελε κανείς από τους δυο να χάσει τη ψευδαίσθηση του ιδανικού . «Μα γιατί δεν τον συναντάς;», τη ρωτούσαν οι φίλοι της και απαντούσε ότι σε περίπτωση που τον γνώριζε ήταν πιθανό να αποδειχτεί «ένας σαν τους άλλους». Ισχυριζόταν ότι της έστελνε hot βιντεάκια, γλυκά μηνύματα και έκανε την υπάρχουσα σχέση της να μοιάζει λιγότερο μπαγιάτικη. Ο Ινσταγκραμικός της έρωτας ήταν ένα placebo που ενώ το γνώριζε το συντηρούσε.

Μια μέρα ξαφνικά ο Κ. εξαφανίστηκε και αυτός ο έρωτας είχε, όπως δήλωσε, άδοξο τέλος. Στην πραγματικότητα, αυτός ο έρωτας δεν υπήρξε ποτέ. Η Κ. είχε τρεις ινσταγκραμικούς εραστές αλλά ήταν και αυτοί πλασματικοί, αφού ο ένας ήταν στο Ντουμπάι, ο άλλος στη Κομοτηνή και ο τρίτος μπλεγμένος σε σχέση. Η Κ. το είχε φιλοσοφήσει αλλιώς , το Instagram ήταν για εκείνη «το πανηγύρι της ματαιοδοξίας» και τη γλίτωνε από την πεζή πραγματικότητα. «Έτσι και αλλιώς όλα είναι μια φωτογραφία, ένα πάγωμα της στιγμής». Τι επιλέγει ο άλλος να σου δείξει, συχνά μπορεί να μην έχει να κάνει καθόλου με το ποιος είναι, αλλά και αυτό της φαινόταν γοητευτικό.

Το πιο φαιδρό όμως συνέβη στην Ε. που νόμιζε ότι μιλούσε με το προφίλ του boygeorgeofficial και τελικά είχε πέσει σε ένα ανώμαλάκι που είχε φτιάξει ένα ψεύτικο προφίλ και της ζητούσε γυμνές φωτογραφίες. Εκείνη επειδή νόμιζε ότι μιλούσε με το πρώην είδωλο, ξεκίνησε να στέλνει γυμνό, μέχρι που ανακάλυψε ότι αυτός με το ψεύτικο προφίλ είχε μόνο 30 φίλους.

Και οι παγίδες του insta δεν σταματούν. Η Φ. έφτιαξε ψεύτικο προφίλ με σέξι φωτογραφίες μιας καυτής εικοσάχρονης και πολιορκούσε τον αρραβωνιαστικό της με ψεύτικα μηνύματα. Aυτός τσίμπησε στο φτηνό δόλωμα και φυσικά έγιναν μαλλιά κουβάρια.

Και η Ν. με ψεύτικο προφίλ παρακολουθούσε το προφίλ του πρώην της και της είχε γίνει εμμονή που έκανε likes και ποιες ακολουθούσε. Μπήκε μάλιστα στον πειρασμό να στείλει μήνυμα σε μια απ’ αυτές και να την ενημερώσει τι «κουμάσι» ήταν ο πρώην. Τραγελαφικό.

Οι μέρες του ότι να ‘ναι. Άνθρωποι οχυρωμένοι πίσω από τον τοίχο μιας τεχνολογίας που ενώ μοιάζει συμπαγής, είναι εύθραυστη και έχει προεκτάσεις ερωτικής νεύρωσης ή αποχαύνωσης. Στις μέρες που τα μηνύματα αντικαθιστούν τις λέξεις, οι φωτογραφίες την παρουσία, υπάρχει η σκέψη μήπως τελικά γυρνάμε σε μια εκδοχή μοντέρνας επιστολογραφίας;

Όπως το 1910, λόγω ηθών, οι νέοι κρυβόντουσαν πίσω απ τα φλογισμένα τους ραβασάκια και επικοινωνούσαν όλο το πόθο με λέξεις μήπως τελικά και σήμερα μέσα από το κορεσμό της ερωτικής υπερχείλισης χρειαστήκαμε κώδικες άλλου τύπου για να αθωωθούμε ή να απελευθερώσουμε τους ερωτικούς μας φόβους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το να ξεφύγεις από το κινητό σου μοιάζει ποιο
δύσκολο από την εξάρτηση που σου δημιουργεί ο καπνός. Πλέον τα χέρια και τα μάτια ζητούν να πιαστούν από την εθιστική τροφή αισθητικής πλάνης που την τροφοδοτεί μια υπερπληροφόρηση που πολύ συχνά δεν είμαστε καθόλου έτοιμοι να την αντέξουμε.