Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν, απόψε, καλεσμένος στο The 2Night Show και σε μία διαφορετική συνέντευξη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου μίλησε για την πολιτική, την κοινωνία, την οικονομία, τον αθλητισμό αλλά και την προσωπική του ζωή.
Το ΠΑΣΟΚ, οι lifestyle ερωτήσεις και το μπάσκετ
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πριν από τον Γρηγόρη Αρναούτογλου, πέρασε και από τις «Μύγες», οι οποίες του ζήτησαν -αρχικά- να συμβάλει στην αναβίωση του ΠΑΣΟΚ. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. παραδέχθηκε ότι είχε κάνει «μια cameo εμφάνιση» σε προεκλογική συγκέντρωση του Ανδρέα Παπανδρέου το 1985. Έπειτα, απάντησε σε lifestyle ερωτήσεις όπως «ποιος ήταν ο νικητής του προπερσινού Survivor;» και, ακόμη, έπαιξε μπάσκετ.
Η σχέση του με τα τατουάζ
Η συζήτηση ήρθε στην οικογένεια του προέδρου της Ν.Δ. και ο ίδιος δήλωσε ότι δεν έχει κάνει τατουάζ, αλλά βρίσκεται «σε διαπραγμάτευση» με τον γιο του: «Το σκέφτηκα, βέβαια το σκέφτηκα να κάνω, σε άλλες όμως εποχές, πριν γίνουν της μόδας. Είμαι τώρα σε διαπραγμάτευση με τον γιο μου αν πρέπει ή δεν πρέπει να κάνει».
«Κάθε φορά που βρίσκομαι στα Χανιά, πάω και αφήνω ένα λουλούδι στον τάφο των γονιών μου»
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε και για τους γονείς του, αναφέροντας: «Κάθε φορά που βρίσκομαι στα Χανιά, πάω και αφήνω ένα λουλούδι στον τάφο των γονιών μου. Και σίγουρα αυτή τη φορά αισθάνθηκα πιο έντονη την απουσία τους, αλλά ίσως και με έναν τρόπο την παρουσία τους. Όλο και πιστεύω ότι από κάπου μπορεί να βλέπουν και να χαίρονται. Η μάνα μου έφυγε πιο νωρίς. Ο πατέρας μου έχω τη χαρά ότι πρόφτασε να με δει τουλάχιστον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, άρα είδε ίσως το πρώτο επεισόδιο από αυτό το οποίο, όπως είπες, ενδεχομένως, πιθανώς, μπορεί να συμβεί σε λίγες ημέρες από τώρα».
Για τη γνώμη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, όταν ο πρόεδρος της Ν.Δ. αποφάσισε να πολιτευτεί, απάντησε: «Ο πατέρας μου ποτέ δεν μου είπε να ασχοληθώ με την πολιτική, ποτέ δεν μου είπε να μην ασχοληθώ με την πολιτική. Πρέπει να σας πω ότι για πολλά χρόνια δεν ήθελα να ασχοληθώ με την πολιτική, παρότι σπούδασα πολιτικές επιστήμες. Είχα πάντα ένα ενδιαφέρον για τα κοινά, είχα ένα ενδιαφέρον για την πολιτική θεωρία, για την ιστορία, για τις εξελίξεις των γεγονότων, για το πως διαμορφώνονται οι κοινωνικοί συσχετισμοί. Όταν ο πατέρας μου έχασε τις εκλογές του ‘93, ήμουν αρκετά θυμωμένος, γιατί θεωρούσα ότι με κάποιον τρόπο έκανε μια μεγάλη προσπάθεια. Αισθάνθηκα ότι δεν δικαιώθηκε και είπα ότι αυτό δεν είναι για μένα. Εξ ου και δούλεψα πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, όχι με σκοπό να προετοιμαστώ να ασχοληθώ με την πολιτική, αλλά με σκοπό να κάνω μια καριέρα στον ιδιωτικό τομέα. Δεν θεωρώ ότι στη δική μου περίπτωση ήταν νομοτελειακά δεδομένο ότι θα ασχολούμουν με την πολιτική. Κάποια στιγμή, ζώντας στην Ελλάδα και βλέποντας τον εαυτό μου μονίμως σε συζητήσεις για το πως τα πράγματα πρέπει να γίνουν καλύτερα ή μπορούν να γίνουν καλύτερα, είπα στον εαυτό μου: ‘Κοίταξε να δεις, έχεις ένα μεγάλο πλεονέκτημα, μπορείς αντικειμενικά να μπεις στην πολιτική σχετικά εύκολα’. Δεν έκρυψα ποτέ ότι το όνομα είναι ένα διαβατήριο αναγνωρισιμότητας στην πρώτη εκλογή. Μετά μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα».
Ο ίδιος πρόσθεσε: «Στην αρχή είναι πλεονέκτημα. Οπότε είπα στον εαυτό μου: ‘Κοίταξε να δεις, δεν μπορείς να λες σε άλλους ασχολήσου, πρέπει να ασχοληθείς εσύ πρώτος’. Πρέπει να πω ότι και τώρα που προσπαθώ να πείσω κόσμο εκτός πολιτικής να ασχοληθεί με τα κοινά -πείσαμε πάρα πολλούς νέους ανθρώπους να είναι υποψήφιοι με τη Νέα Δημοκρατία και μπορεί να χρειαστεί να πείσουμε και άλλους στη συνέχεια- το επιχείρημα το οποίο χρησιμοποιώ είναι ότι αν έχεις τη δυνατότητα να συμμετέχεις και δεν συμμετέχεις, μετά δεν έχεις και δικαίωμα να ασκείς κριτική. Είναι αυτό που είπες και για αυτούς οι οποίοι μπορούν ή πρέπει ή δεν πρέπει να ψηφίζουν. Το ίδιο ισχύει, βέβαια, για ανθρώπους που μπορούν να κάνουν μια διαφορά και τελικά επιλέγουν για διάφορους λόγους, που μπορεί να είναι απολύτως σεβαστοί, να μην εμπλακούν με τα κοινά και ένας λόγος που δεν εμπλέκονται είναι διότι δεν αντέχουν την τοξικότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης ή δεν αντέχουν την προοπτική ότι θα δουν τον εαυτό τους, την οικογένειά τους ‘κρεμασμένους στα μανταλάκια’. Η αλήθεια είναι ότι, τα τελευταία χρόνια, έχουμε ξεφύγει από τη συνηθισμένη πολιτική κριτική και έχουμε περάσει σε μια άλλη φάση τοξικότητας και αυτό πρέπει να το αφήσουμε πίσω μας. Μακάρι να κλείσει και αυτός ο κύκλος της τοξικότητας στις 7 Ιουλίου».
«Είναι δύσκολο τα παιδιά μου να αντιμετωπίσουν τα κακόβουλα σχόλια»
Σε ερώτηση για το αν θύμωνε με το θέμα της γρουσουζιάς, που συνόδευε τον πατέρα του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε: «Ναι, εμένα με ενοχλούσε και ειδικά όταν ήμουν έφηβος και μεγάλωνα. Πολλά από αυτά είναι δύσκολα να τα διαχειριστεί κανείς. Πόσο πιο δύσκολα είναι τώρα για τα δικά μου παιδιά, τα οποία έχουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η οποία δεν υπήρχε τότε. Τώρα μπορείς να μπεις και να δεις τι γράφεται για σένα, καλόβουλα, αλλά και συχνά κακόβουλα στο Facebook. Είναι δύσκολο να μπλοκάρω τα παιδιά μου από αυτήν την πληροφορία».
«Η μητέρα μου είχε καταπληκτικό πολιτικό αισθητήριο»
Για τη Μαρίκα Μητσοτάκη, ο πρόεδρος της Ν.Δ. ανέφερε: «Είχε καταπληκτικό πολιτικό αισθητήριο. Ίσως καλύτερο αισθητήριο, άποψη σ’ ό,τι αφορά στους ανθρώπους απ’ ό,τι είχε ο πατέρας μου, και βέβαια δεν ξεχνώ ότι τον βοήθησε πάρα πολύ. Γύρισε όλη την Ελλάδα το ‘89 – ‘90, παρότι είχε ήδη κινητικές δυσκολίες. Έβγαζε ομιλίες σε γυναίκες και μετά προσπάθησε η ίδια. Αυτό είναι ένα μεγάλο παράπονο, διότι ήταν η πρώτη η οποία έβαλε στον δημόσιο διάλογο το ζήτημα της αναπηρίας, μιλώντας με θάρρος για το δικό της πρόβλημα. Ήταν η πρώτη που έβαλε στο δημόσιο διάλογο το θέμα του καρκίνου. Είχε καρκίνο του μαστού, τον πολέμησε και βγήκε και μίλησε, τότε που δεν μιλούσαμε για καρκίνο, λέγαμε η επάρατος. Δεν αναφέραμε το όνομα. Είχε ένα όραμα, να φτιάξει ένα μεγάλο κέντρο αποκατάστασης, για το οποίο πολεμήθηκε χυδαία. Κάποια στιγμή το εγκατέλειψε και ήταν το μεγάλο της παράπονο ήθελε από τη δική της προσπάθεια ως σύζυγος πρωθυπουργού να κάνει τη διαφορά».
«Η Μαρέβα και εγώ βρεθήκαμε σε μία δύσκολη συγκυρία»
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραδέχθηκε ότι ο γάμος του με τη Μαρέβα Γκραμπόφσκι πέρασε κρίση και τόνισε: «Αξίζει τον κόπο, να κρατιέται μία σχέση ζωντανή για τα παιδιά. Νομίζω ότι υπήρχε πάντα μία μεγάλη αγάπη και ένας αμοιβαίος θαυμασμός. Βρεθήκαμε σε μία δύσκολη συγκυρία στην αρχή της πολιτικής μου καριέρας, με πιέσεις τις οποίες και οι δύο δεν μπορούσαμε να διαχειριστούμε. Δεν είπαμε ποτέ ο ένας βαριές κουβέντες για τον άλλον. Βάλαμε πάντα τα παιδιά σε πρώτη μοίρα. Κάναμε τη ζωή μας για αρκετά χρόνια. Αλλά αν μπορώ ταπεινά να δώσω μία συμβουλή: Οι Αγγλοσάξονες έχουν μία φράση που λέει ότι ‘το γκαζόν είναι πάντα πιο πράσινο από την άλλη μεριά του φράχτη’. Δεν είναι. Δηλαδή πολλές φορές ψάχνουμε να βρούμε το καλύτερο και το καλύτερο είναι εδώ».
Ο ίδιος πρόσθεσε: «Αξίζει τον κόπο κανείς να προσπαθεί να σώσει τον γάμο του. Δεν υπάρχει γάμος χωρίς δυσκολία. Είναι τόσο δύσκολη από μόνη της η συγκατοίκηση, η συμβίωση με ένα άνθρωπο, είναι τόσο δύσκολος ο γάμος που αξίζει τον κόπο κανείς να κάνει την έξτρα προσπάθεια. Βεβαίως, γιατί πάντα είναι πολύ εύκολο να ρίχνεις την ευθύνη στον άλλο. Κατά κανόνα, όταν χαλάει μία σχέση φταίνε και οι δύο. Σε ποια αναλογία; Παίζεται, δεν θα φταίνε και οι δύο 50-50, αλλά φταίνε και οι δύο. Το θέμα είναι ότι έχεις το θάρρος να κοιταχτείς στον καθρέφτη και να πεις: Ωραία, δεν δείχνω απλά το δάχτυλο -‘φταις εσύ’- αλλά αναρωτιέσαι ‘μήπως έκανα και εγώ κάτι στραβό;’ Προφανώς δεν είναι όλοι οι γάμοι για να μείνουν».
