Ο Νίκος Κοκλώνης φιλοξένησε στο Celebrity Travel τα αδέρφια Σεΐτη, ταξιδεύοντας στη Λατινική Αμερική και συγκεκριμένα στη χώρα του Περού. Είναι η πρώτη φορά που δίνουν από κοινού συνέντευξη.
Ο Μιχάλης και ο Γρηγόρης μίλησαν για την σκληρή ζωή ενός αθλητή και την στιγμή που τους σημάδεψε, όταν ο πρώτος έχασε το πόδι του σε τροχαίο.
Αναφορικά με την περίοδο που ξεκίνησαν την ενασχόλησή τους με τον αθλητισμό είπαν: «Από πολύ μικρούς μας είχαν πάει οι γονείς μας στο tae kwon do και μετά κάναμε στίβο». Οι δυο τους δεν είχαν ποτέ ανταγωνισμό, αλλά είχαν καυγάδες. «Ανταγωνισμό δεν είχαμε μεταξύ μας, απλά τσακωνόμασταν συχνά. Ποτέ όμως δεν είχαμε μαλώσει για κορίτσι».
Τα φλερτ και η Σπυροπούλου
Ο αθλητής του στίβου μίλησε όμως και για τη ζωή έξω από το γήπεδο. Υπήρχε χρόνος για φλερτ; «Σε όλους αρέσει να φλερτάρουν, αλλά πρέπει να υπάρχει μέτρο όταν είσαι αθλητής. Βγαίναμε σπάνια βράδυ και όχι για ξενύχτια». Ο Μιχάλης μίλησε όμως και για την σχέση του με την Κωνσταντίνα Σπυροπούλου, λέγοντας πως την ξέρει από το σχολείο και πλέον βγαίνουν μερικές φορές. «Δεν έχει συμβεί ποτέ κάτι με την Κωνσταντίνα Σπυροπούλου. Ήμασταν συμμαθητές και φίλοι μόνο. Πλέον μπορεί να τύχει να βγούμε για κάποιο ποτό».
Το ατύχημα με τη μηχανή
Ο Μιχάλης Σεΐτης αναφέρθηκε όμως και στο ατύχημα με τη μηχανή, όπου έχασε το πόδι του: «Για δυο μέρες είχα μια μηχανή. Σε ένα πολύ κακό οδόστρωμα με εμπόδια στη μέση του δρόμου και χωρίς καλό φωτισμό, η μηχανή δεν μπόρεσε να σταματήσει και έτσι έπεσε πάνω στα εμπόδια και χτύπησα το πόδι μου σε έναν πάγκο. Είναι ένα γεγονός που δεν μπορώ να ξεχάσω. Δεν θεωρώ ότι έφταιγα εγώ κάπου. Δεν είχα πιει, δεν έτρεχα» αναφέρει.
«Το πόδι μου ήξερα ότι δεν θα σωθεί. Το πρώτο χειρουργείο ήταν 8 ώρες και όταν βγήκα είχα το πόδι μου. Μετά από μια εβδομάδα ξαναμπήκα στο χειρουργείο γιατί οι γιατροί έκαναν προσπάθειες να το σώσουν, αλλά τελικά έγινε ο ακρωτηριασμός» συμπλήρωσε για τα 24ωρα που ακολούθησαν το ατύχημα. Μάλιστα, σημείωσε πως όταν ο γιατρός προσπάθησε να του πει τα δυσάρεστα και είδε την ψύχραιμη αντίδραση του και την μεγάλη ψυχική δύναμη, έβαλε τα κλάματα από συγκίνηση. «Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να τρέξω πάλι» είχε πει μια μέρα το χειρουργείο.
