Γεια σας, αδέλφια μου… Τελευταία ευκαιρία δίαιτας για να «ισιώσουμε» απ’ το Πάσχα και να ετοιμαστούμε για το καλοκαίρι που έρχεται.
«Πόσα παγωτά έχεις φάει;» και «Πόσα μπάνια έχεις κάνει;» είναι οι ερωτήσεις που σηματοδοτούσαν το καλοκαίρι των παιδικών μας, χρόνων. Τώρα, στα χρόνια της Σόουπιζ μετράμε τα like σε αναρτήσεις και τους επωνύμους που βρίζονται.
Ελένη Βιτάλη εναντίον Πάολα, Ακρίτα-Σεφερλής Σεζόν 1 – Επεισόδιο 54 και ο Ντάνος ξε-ακολούθησε τον Τανιμανίδη. Ο Σάκης χάνει φίλους πιο γρήγορα απ’ ό,τι το Σερβάιβο νούμερα, φέτος.
Ειρήνη ημίν, αδέλφια. Θάψτε το Τσεκούρι του Πολέμου και καπνίστε την Πίπα της Ειρήνης. Έρχεται καλοκαιράκι. Βάλτε τραγουδάρα και ξεκινάμε χαλαρή αναγνωσούλα…
Τροχονόμο στα πρότυπά μας…
Για σταθείτε, ρε παιδιά, που λεν και στο χωριό της φίλης μου της Ντίνας απ’ τον Ρυθμό 94.9.
Βγήκε η Πάολα και είπε ότι έχει πρότυπο τη Βιτάλη. Απαγορεύεται δηλαδή η τελευταία να πει ότι δε γουστάρει;
Ρε παιδί μου, ναι, Πάολα-ψυχούλα-καλλιτεχνάρα-αερικό της πίστας και όλα αυτά μαζί και συμφωνώ. Κανείς δεν αντιλέγει και κανείς δεν τολμά να διαφωνήσει.
Είπε η γυναίκα: «Θυμάστε που είχα πει ότι ήμουν τσιγγάνα; Ε, άκυρο» και πήγαμε παρακάτω (παρεμπιπτόντως, όταν η Φουρέιρα μας είχε πει ότι είναι Μεξικανή και κάποια στιγμή ένιωσε άνετα να πει πως δεν είναι, αργήσαμε λίγο περισσότερο να πάμε παρακάτω, αλλά χαλάλι).
Λέει λοιπόν, μέσα σε όλα η Πάολα, ότι εμπνέεται από τη Βιτάλη. Και η Βιτάλη απαντά, ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι «χέστηκε» (δική μου απόδοση των λεγομένων της). Ε ωραία, δικαίωμά της… Με το ζόρι παντρειά;
Σ’ αυτό το σημείο, να επισημάνω κάτι πολύ σημαντικό: Εξαιρώ τις προσβολές της Ελένης Βιτάλη απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις. Αυτές τις θεωρώ ανεπίτρεπτες και διόλου αντάξιες της πορείας, της αξίας και της ψυχής της.
Αφήνοντας αυτές έξω, όμως, δικαιούται οποιοσδήποτε (πολλώ δε μάλλον η Ελένη Βιτάλη) να πει τη γνώμη της και να μη θέλει να την έχει πρότυπο η Πάολα. Γούστο της, καπέλο της. Με το στανιό πρότυπο;
Ο κούκος, αηδόνι
Επειδή σ’ αυτήν εδώ τη στήλη γράφουμε μόνο αλήθειες και επειδή ακούστηκαν πολλές παπάτζες την περασμένη εβδομάδα… Η παρέα του Νίκου Μουτσινά, της Μαίρης Συνατσάκη, του Αιμιλιανού Σταματάκη, της Ντορέττας Παπαδημητρίου και των φίλων τους που πέρασαν το Πάσχα στην Κρήτη πλήρωσαν κανονικά τη διαμονή τους και όλα τα έξτρα.
Το λέω και ξαλαφρώνω: Ούτε τσαμπατζιλίκια, ούτε ανταποδοτικές διαφημιστικές αναρτήσεις για το ξενοδοχείο, ούτε αούα – μια λογική έκπτωση μόνο.
Άρα, ό,τι ακούστηκε ήταν από μίζερους που τσούγκρισαν με τον εαυτό τους το Πάσχα και θα ήθελαν πολύ να είναι στην παρέα των παιδιών. Δε φτάνουν όσα πέρασαν ακυρώνοντας το ταξίδι τους στο Μπαλί…
Περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι
Ευτυχώς, δεν είχα πολλές μανούρες φέτος, παρά τον σχολιαστικό μου, ρόλο στο «Το Πρωινό». Ήταν κανα δυό που συνέπεσαν, όμως, την ίδια περίοδο με αποτέλεσμα να με πιέσουν, πράγματι…
Ε, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλω πως και οι δύο φετινές μου, «μανούρες», 4 μήνες μετά, μου ζήτησαν συνέντευξη στις εκπομπές τους…
Γιατί αυτή είναι η Σόουπιζ: Το πρωί σε βρίζω, το βράδυ σ’ αγκαλιάζω… Σήμερα γράφω έναν λίβελο εναντίον σου στη στήλη μου, ή σε Insta-Story και μετά από λίγο καιρό σου ζητάω συνέντευξη. Περασμένα, ξεχασμένα κι αν είπαμε και κάτι, ψωμί κι αλάτι…
Όμως, δεν είναι έτσι. Αν ξεχάσουμε τι μας πλήγωσε στο παρελθόν δε θα διδαχθούμε ποτέ για το μέλλον. Γιατί, αν κάποιος σε βλάψει μια φορά, φταίει εκείνος, ενώ αν σε βλάψει και δεύτερη, τότε φταις εσύ.
Να ´ξηγηθώ: Και συγχωρώ και προχωρώ, αλλά δεν ξεχνώ. Με αδίκησες; OΚ… Συμβαίνει – όπως κι εγώ μπορεί να έχω αδικήσει άλλους.
Θα πάμε, όμως πρώτα για έναν καφέ να βριστούμε, να ξαλαφρώσουμε και να το λύσουμε και μετά, θα σου δώσω 50 συνεντεύξεις. Αλλιώς, δε θα έχω καμία αξιοπρέπεια.
Γι ’αυτό προτίμησα να πάω στο It’s Show Time του Νίκου Κοκλώνη, στο Open αυτήν την Κυριακή στις 21:00 να πω κι ένα τραγούδι από Eurovision και να ‘χω τη συνείδησή μου, ήσυχη.
Άντε, με τους ξεφτίλες που έμπλεξα…
Τηλεόραση Vs Παρέα: Μη με τρυπάς σαν το τριαντάφυλλο
Ο Τριαντάφυλλος είναι καλό παιδί, είναι ταλαντούχος καλλιτέχνης με τραγουδάρες που «κολλούσαν» στο μυαλό μας, ανέκαθεν και αγωνιστής – τίποτα δεν του χαρίστηκε απ’όσα έχει καταφέρει.
Γι’ αυτό ίσως και καμιά φορά τον πιάνει το παράπονο και «τα χώνει». Λέει, όμως αυτό που σκέφτεται, χωρίς να λογάει δημόσιες σχέσεις και συμφέρον. Κάπως έτσι έγινε και σε συνέντευξή του στην Κύπρο και την εκπομπή της Κωσταντίνας Ευριπίδου στο SIGMA.
Μεταξύ άλλων, ο Τριαντάφυλλος μίλησε για επαναφορά της θανατικής ποινής σε περιπτώσεις ακραίων εγκλημάτων και μάλιστα για «κρεμάλες» σε δημόσια θέα στο Σύνταγμα.
Και είναι αλήθεια πως σε περιπτώσεις παιδεραστών, ή κατά συρροήν δολοφόνων – όπως τώρα, στην Κύπρο – από όλων το μυαλό μπορεί να έχει περάσει η σκέψη της θανατικής ποινής. Χωράει σωφρονισμός για έναν άνθρωπο που έχει κάνει κάτι τόσο αποτρόπαιο και κατ’ εξακολούθηση; Μπορεί να το έχουμε σκεφτεί. Μπορεί και να το «πετάξαμε» αγανακτισμένοι στην παρέα, αλλά ως εκεί.
Το λάθος του Τριαντάφυλλου είναι πως έπρεπε να έχει συναίσθηση ότι μιλά δημόσια και όχι στην παρέα του. Και είναι ένα λάθος που κάνουμε πολλοί, οι οποίοι κατά καιρούς έχουμε δημόσιο λόγο.
Ζούμε σε μια οργανωμένη κοινωνία, την οποία διέπουν νόμοι. Κανένας δε δικάζει, δεν καταδικάζει και δεν παίρνει τον νόμο στα χέρια του – αλλιώς, είμαστε ζούγκλα. Δε συζητώ ότι σε μια ευνομούμενη κοινωνία δεν σκοτώνει κανείς, κανέναν για κανένα λόγο – πολλώ δε μάλλον για να τον τιμωρήσει και η Δικαιοσύνη δίνει πρώτη το παράδειγμα. Αυτό είναι το ορθό μήνυμα που πρέπει να «περνά» δημόσια, οτιδήποτε άλλο είναι επικίνδυνο.
Ο λόγος είναι απλός: Μιλώντας δημόσια, ή δίνοντας μια συνέντευξη στα Μ.Μ.Ε. όπως ο Τριαντάφυλλος, δεν μπορείς να ξέρεις ποιος παρακολουθεί εκείνη τη στιγμή, ούτε γίνεται να εξηγήσεις τι εννοείς στον καθένα τηλεθεατή, ακροατή, ή αναγνώστη χωριστά. Μπορεί λοιπόν, ένας θαυμαστής του Τριαντάφυλλου με ακαθόριστα βιώματα, καταβολές, παιδεία, ή μόρφωση, να ακούσει τη συνέντευξη και να πει: «Έτσι είναι: Ο θάνατος είναι η τιμωρία για αυτόν που με αδίκησε, γι’ αυτόν που εγκλημάτισε. Το είπαν και στην τηλεόραση. Το λέει και ο Τριαντάφυλλος» και να τρέχουμε και να μην φτάνουμε.
Υπάρχει διαφορά στο «δικό σου» μήνυμα και στο σωστό μήνυμα. Στην περίπτωση των Μ.Μ.Ε. ας προτιμήσουμε το δεύτερο. Τα υπόλοιπα, ας τα λέμε μεταξύ μας.
Power of Vouli
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ από ριάλιτι (MasterChef, Power of Love, Survivor κ.τ.λ.) το αγαπημένο μου είναι η Βουλή των Ελλήνων – ειδικά η φετινή σεζόν, τα τρία τελευταία επεισόδια…
Pamela με ένα «Ν»
Για το κλείσιμο έχω ό,τι πιο επικά σουρεαλιστικό είδα αυτή την εβδομάδα: Η Πάμελα η Άντερσον, η εμβληματική μας, ναυαγοσώστρια, η φίλη του Μιτς Μπιουκάναν και του Τόμι Λι στηρίζει Βαρουφάκη για την Ευρωβουλή. Εγώ, θα περιμένω να δω τι θα προτείνει ο Μπράντον Γουόλς, ή έστω ο Λορέντζο Λάμας πριν ψηφίσω.
I am here on Berlin to support @yanisvaroufakis because I don't believe that the Green New Deal can function only in one country -it warms my heart to see #FridaysforFuture (and the kids protesting), #ExtinctionRebellion, a movement rising on both sides of the Atlantic pic.twitter.com/Ymw9yyeQcX
— Pamela Anderson (@pamelaanderson) May 9, 2019
Καλή εβδομάδα, αδέλφια μου. Να χαμογελάτε για να κάνετε τους άλλους να ανησυχούν.
