«Ποιο παιδί θα θέλει να γίνει Κουκουλόπουλος όταν υπάρχει ο μέγιστος Ντάνος;»
Δεν Κρίνω...

«Ποιο παιδί θα θέλει να γίνει Κουκουλόπουλος όταν υπάρχει ο μέγιστος Ντάνος;»

«Ποιο παιδί θα θέλει να γίνει Κουκουλόπουλος όταν υπάρχει ο μέγιστος Ντάνος;»

Και φτάσαμε λοιπόν στην εβδομάδα του χρόνου που δε λειτουργεί τίποτα σε αυτή τη χώρα. Θα μου πείτε, «γιατί, τις άλλες λειτουργεί κάτι στην εντέλεια;», αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Φτάσαμε λοιπόν στον Δεκαπενταύγουστο. Η συντριπτικη πλειοψηφία των Ελλήνων έχει άδεια, όλοι κάπου είναι διακοπές, κι αυτοί που δεν τα κατάφεραν και έμειναν πίσω μη μου πείτε πως σκίζονται και στην δουλειά.

Όλα λοιπόν και όλοι υπολειτουργούν. Και μαζί μ’ αυτούς και τα Media. Κάτι απόλυτα φυσιολογικό, αφού διαφημισούλες αυτή την εποχή δεν υπάρχουν και άρα οι τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες, ρίχνουν ρυθμούς, κάνουν οικονομίες, ξεκουράζουν το δυναμικό, για να ξαναριχτούν στη μάχη από από τον Σεπτέμβρη.

Μοναδική εξαίρεση τα σάιτ, που είναι και η μοναδική συντροφιά του λουόμενου στην παραλία. Εκεί πρέπει να παράγεις ειδήσεις. Και αν αυτές δεν υπάρχουν, οφείλεις να τις βρεις , να τις ανακαλύψεις.

Και εκεί κυρία μου υπάρχουν δυο σχολές. Αυτή που θα ψάξει να βρει την κρυμμένη αλλά σημαντική ειδηση και αυτή που θα βγάλει την είδηση από το στομάχι της , που θα ναι πέρα για πέρα ψευτικη.

 Η πλάκα είναι πως ενώ όλοι ξερουμε τους μόνιμους κατασκευαστές των fake news αντί να τουs πετάξουμε στο χρονοντούλαπο της δημοσιογραφίας, εξακολουθούμε να τους διαβάζουμε και να τους λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν, αλλά και μ’ αυτο το θέμα θα ασχοληθούμε άλλη φορά.

Όταν το απόλυτο τίποτα γίνεται σημαντικό

Αυτές οι μέρες πάντως είναι ο ορισμός του πως το απολύτως τίποτα μπορεί να γίνει για κάποια στιγμή σημαντικό.  «Οι διακοπές του Ταδόπουλου από το Power of love με τη νεα του αγαπημένη», «οι απίστευτοι κοιλιακοί της  Σούλας Μπούλας από το Μy style rocks που κόβουν την ανάσα”, “τα θανατηφόρα οπίσθια της Αγνωστοπούλου από το Survivor που αναστάτωσαν την παραλία της Μυκόνου».

Και σε ρωτάω κυρία μου. Έχω μείνει πίσω εγώ, τώρα που θα ξαναβγώ και στον αέρα της tv; Έχω μεγαλώσει, έχουν αλλάξει τα γούστα, τα ενδιαφέροντα και η αισθητική μου; Ή πραγματικά όλοι αυτοί, οι άγνωστοι σε μένα, είναι οι πραγματικοί σταρς και εγώ απλά έχω μείνει στο Ρέμο, τον Ρουβά και τη Φουρέιρα;

Γιατί αν είναι έτσι, να μου λείπει από το γνωστικό μου πεδίο η κάθε λεπτομέρεια για τη ζωή του απολύτως άγνωστου, αμόρφωτου κι ταλαίπωρου, αλλά σιγουρα γυμνασμένου παίχτη του ριάλιτι, και αν χωρίς τη γνώση αυτή δε θα μπορέσω να σταθώ στην τελεβιζιόν, να στρωθώ σε εντατικά σε όσο χρόνο μου απομένει.

Και κάπου εκεί κυρία μου, ανάμεσα στους κοιλιακούς και  το κωλομέρι, σκάει και ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος για να σπάσει τη μονοτονία των six packs. Tι; Από πιο ριάλιτι ξεφύτρωσε; Από αυτό που ψάχνουν για νέους επιστήμονες, για νέα φωτεινά μυαλά που θα πάνε τον κόσμο ένα βήμα πιο μπροστά. Δεν υπάρχει τέτοιο; Σωστό. Δεν πουλάει θα μου πείτε. Ποιο παιδί θα θέλει να γίνει Κουκουλόπουλος όταν υπάρχει ο μέγιστος Ντάνος;

Ο Δημήτρης ξεκίνησε από την Κοζάνη σε δημόσιο σχολείο, πήρε βραβείο στη μαθηματική εταιρεία, σπούδασε μαθηματικά στη Θεσσαλονικη και ως ενας σοβαρός, έξυπνος , ευφυής και μορφωμένος άνθρωπος, χωρίς ωστόσο τους κοιλιακούς του Γιώργου Αγγελόπουλου και την προοπτική για αντίστοιχη επιτυχία σ’ αυτή εδώ τη χωρα, επέλεξε να ξενιτευτεί, να κάνει διδακτορικό, να γίνει στα 28 επίκουρος καθηγητης σε ένα από τα καλύτερα παναπιστήμια του  κόσμου στον Καναδά και στα 35 του- ήδη αναπληρωτής- να γίνει παγκόσμια γνωστός (στην επιστημονική κοινότητα είπαμε, όχι στο Hello, to OΚ! και το You) γιατί έλυσε, λέει, έναν μαθηματικό γρίφο που παρέμενε άλυτος για 78 ολόκληρα χρόνια.

Βλακείες θα μου πείτε και με το δίκιο σας. Δεν κέρδισε και το Master Chef ο τύπος! Ενας απλός μαθηματικός είναι. Και αν έμενε στην Ελλάδα το πολύ να ‘βγαζε κανά 800άρι τον μήνα και να έκανε και κανά ιδιαίτερο το απόγευμα για να φτάσει στα 1200 και να ζήσει αξιοπρεπώς.

Ακριβώς δηλαδή όσα βγάζει σε ένα και μόνο post η απόφοιτος λυκείου influencer, ή όσα βγάζει σε μια και μόνο αρπαχτή του φίλου μου του Χάρη, η φιναλίστ του Next Top Model.

Και έρχομαι και σε ρωτάω σαν πατέρας εγώ κυρία μου και με το δίκιο μου. Πώς πρέπει να αντιδράσω όταν τα παιδιά μου στις κλασικές ερωτήσεις φίλων, γνωστών και λοιπών συγγενών, για το τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν, απαντούν ο ένας μαθηματικός και ο άλλος γιατρος ζώων; Πρέπει εκείνη τη στιγμη να τα μαλώσω, να αισθανθώ ότι έχουν πάρει λάθος δρόμο, ότι κάτι δεν έχουν καταλάβει καλά για τη ζωή ή ότι κάτι λάθος τους έχουμε πει η μαμά τους και εγώ;

 Αυτοί είναι οι προβληματισμοί μου κυρία μου και σήμερα τους μοιράζομαι με σένα. Γιατί πέραν της πλάκας τώρα και μιλώντας απολύτως σοβαρά, πολλοί μου ‘χουν ζητήσει σαν χάρη να μεσολαβήσω για να μπουν τα παιδιά τους σε τηλεοπτικό ριάλιτι, σπάνια θα μου ανοίξει κάποιος συζήτηση για το ποια είναι η καλύτερη προοπτική σπουδών για το παιδί του.

Ας είναι όμως κυρία μου. Και συγνώμη κιόλας που σου χάλασα και την καλοκαιρινή σου σιέστα στην παραλία, με τις αναλύσεις μου περί μαθηματικών, βραβείων, σπουδών και άλλων τέτοιων ανοησιών.

Και συγνωμη επίσης που ασχοληθηκα και με αυτον τον Κουκουλόπουλο. Ακου λέει, «δεν ειναι σωστο το ελληνικό σύστημα στα πανεπιστήμια, στα οποία κάνει κουμάντο το κράτος και οι παρατάξεις και αναγκάζονται τα μυαλά να φύγουν στο εξωτερικό».

Ασε μας ρε Κουκουλόπουλε

Αν ήσουν μάγκας να ‘μενες εδω, να πας και σε κανά Survivor Ελλάδα-Τουρκία,  να κάνεις πραγματικά περήφανους τους συμπατριώτες σου. Και να έλυνες εκεί τους γρίφους. Αυτούς που έχουν στα παιχνίδια στα ριάλιτι. Εκεί να δεις αναγνώριση από τον κόσμο και κονόμα.

Γι’ αυτό σου λέω κυρια μου…Τι τα θες. Σε κούρασα ε; Βράδιασε κιόλας.

Άντε, καληνύχτα Ελλάδα και όνειρα ριαλιτένια και γλυκά….