Στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες, όπως φαντάζομαι όλοι γνωρίζετε, ζούνε πάρα πολλοί Αλβανοί. Η σχέση μας μαζί τους πέρασε από πολλά κύματα. Στην αρχή ήταν για όλους μας οι εν δυνάμει κλέφτες, εγκληματίες και γενικά όλα τα κακά που μπορεί να κουβαλήσει άνθρωπος, που η κατά τα άλλα… φιλόξενη φυλή μας τους τα είχε προσάψει.
Στην πορεία γίναν οι άνθρωποι που δούλευαν για μας. Στα χωράφια μας ως αγρότες, στις οικοδομές ως εργάτες και χτίστες, στα σπίτια μας ως οικιακοί βοηθοί. Ας μην ξεχάσουμε και το ιστορικό «ευχαριστούμε τον Αλβανούς που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας», που είχε εκστομίσει ο Γιωργάκης, που μπορεί να φαινόταν υπερβολικό, δεν απείχε πολύ όμως και από την πραγματικότητα.
Διότι τις εποχές λίγο πριν την κρίση, τις εποχές των παχιών αγελάδων, του χρηματιστηρίου και των αγροτικών, ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τότε δηλαδή που λεφτά, έστω και δανεικά, υπήρχαν, σιγά μην ασχολιόταν ο Ελληνάρας μ’ αυτές τις ποταπές χειρωνακτικές εργασίες.
Σ’ αυτήν την φάση ήταν που ήρθαμε κοντά με αυτούς τους ανθρώπους, που τους είδαμε με άλλο μάτι. Αντιληφθήκαμε ότι δεν πρόκειται για «αποβράσματα» και «κατακάθια» όπως αρχικά κάποιοι μας είχαν πείσει ότι είναι, και ότι είναι μια χαρά άνθρωποι, που μάλιστα ως γείτονες έχουν και πολλά κοινά με μας στοιχεία.
Και ύστερα, μαζί με τις μέλισσες, ήρθε και η τρίτη φάση της σχέσης μας. Όταν αυτοί δουλευταράδες και επίμονοι, κατάφεραν να ξεχωρίσουν, να κάνουν δικές τους δουλειές, να προκόψουν, να σηκώσουν ελληνικές σημαίες στις παρελάσεις και να ενταχτούν απόλυτα πια στην ελληνική κοινωνία, χωρίς τουλάχιστον τρανταχτούς διαχωρισμούς και ρατσιστικές αντιλήψεις.
Την αρνητική γνώμη αυτή για τους Αλβανούς και την Αλβανία δεν την είχαμε μόνο εμείς, αλλά και πολλοί άνθρωποι άλλων εθνοτήτων.
Γιατί τώρα σας τα λέω όλα αυτά;
Με εντυπωσίασε πολύ η πανέξυπνη διαφημιστική καμπάνια του Αλβανικού Τουριστικού Οργανισμού. Του αντίστοιχου δικού μας ΕΟΤ. Σε μια ταινία με πρωταγωνιστή τον Liam Neeson, παρουσιάζονταν οι κακοποιοί που απήγαγαν την κόρη του, αλβανικής καταγωγής σκληροί γκάνγκστερ.
Με αυτό λοιπόν το εύρημα στήθηκε μια απίστευτη διαφήμιση, που μετέτρεπε το αρνητικό σε θετικό. Βάλανε χαρακτηριστικούς Αλβανούς, μια γιαγιά, έναν χορευτή, έναν μάγειρα, έναν πιτσιρικά, έναν αθλητή, εναν ξεναγό να απευθύνουν πρόσκληση στον Liam Neeson να γνωρίσει τη χώρα τους και να αλλάξει την άποψή του για αυτήν. Και μάλιστα η κυβέρνηση του έκανε δώρο τη διαμονή και το εισιτήριο.
Δεν ξέρω αν ο χολιγουντιανός σταρ θα περάσει στην Αλβανία τις καλοκαιρινές του διακοπές, σίγουρα όμως η διαφήμιση την έκανε τη δουλίτσα της και θα περάσουν τις διακοπές τους αρκετοί άλλοι.
Και έρχομαι τώρα στα δικά μας.
Όλοι συμφωνούν ότι η βαριά μας βιομηχανία είναι ο τουρισμός. Και η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια καταρρίπτεται το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Πέρσι επισκέφθηκαν τη χώρα μας περισσότεροι από 33 εκατομμύρια τουρίστες.
Φέτος όμως και ενώ όλοι σχεδόν οι Έλληνες έχουν ψηθεί και έχουν γίνει ξενοδόχοι, αφού στο Airbnb θα βρεις να νοικιάζεται ακόμα και κοτέτσι στην Πέρα Ρεματιά, τα πράγματα δείχνουν λίγο να ζορίζουν. Οι πραγματικοί γνώστες ισχυρίζονται ότι οι κρατήσεις είναι 40% κάτω σε σχέση με πέρσι τέτοια εποχή. Λίγο ότι άνοιξαν και πάλι οι γύρω αγορές, Αίγυπτος, Τυνησία, Τουρκία που τα τελευταία χρόνια και λόγω τρομοκρατίας είχαν αποκλειστεί, λίγο ότι το παραχέσαμε και μεις κάποια στιγμή με την αισχροκέρδεια και τις εξωφρενικές τιμές για μη αντίστοιχες υπηρεσίες, δε θέλει και πολύ το πράγμα για να γυρίσει τούμπα.
Και δε λέω, όλοι οι υπουργοί Τουρισμού έχουν κάνει καλή δουλειά. Εξάλλου, είπαμε, ο τουρισμός είναι και προνομιακός χώρος να ξεχωρίσεις. Μήπως όμως οφείλουμε και μεις να το πάμε ένα βήμα μπρος το πράγμα;
Έχω βαρεθεί να βλέπω την ανατολή από το Σούνιο και την δύση από τη Οία. Έχω βαρεθεί να βλέπω την Ακρόπολη, την Επίδαυρο, το Ναυάγιο, τον Μύρτο, την Πάρο, τη Μύκονο και τη Σαντορίνη. Όχι πως δεν είναι μοναδικά στον κόσμο όλα αυτά. Προφανώς και είναι και προφανώς οφείλουμε να τα προβάλουμε.
Σε όποια χώρα όμως και να πας θα βρεις 10 αρχαίες κολώνες και 5 ωραίες παραλίες. Ίσως όχι σαν τις δικές μας, αλλά κάτι θα βρεθεί για να γεμίσει ένα διαφημιστικό ενός λεπτού.
Λένε οι μεγάλοι χολιγουντιανοί σκηνοθέτες ότι κάθε ιστορία που θες να διηγηθείς πρέπει να έχει στο επίκεντρο τον ανθρώπινο παράγοντα. Πρέπει να την προσωποποιήσεις.
Ακόμα και για τη φρίκη του πολέμου να θες να μιλήσεις, είναι αλλιώς να δείχνεις σκοτωμούς και μάχες γενικά, κι αλλιώς να δεις τον πόλεμο μέσα από την ιστορία ενός 10χρονου κοριτσιού, ας πούμε. Ή ακόμα και μέσα από την ιστορία αγάπης ενός ερωτευμένου ζευγαριού που ζει παράλληλα τον όλεθρο. Ή ενός πιανίστα που κρύβεται στα χαλάσματα της βομβαρδισμένης πόλης για να μην τον ανακαλύψουν.
Τι θέλει να πει ο ποιητής; Αυτές οι όμορφες παραλίες και η αρχαία ελληνική κληρονομιά, το πολιτιστικό στοιχείο, έχουν και ανθρώπους που τα επισκέπτονται, τα ζούνε, τα θαυμάζουν και γοητεύονται από αυτά κάθε χρόνο. Και κάποιοι από αυτούς είναι από τους πιο επώνυμους και διάσημους κατοίκους αυτού εδώ του πλανήτη.
Μήπως, λοιπόν – λέω μήπως- ήρθε η ώρα να σηκώσει το τηλέφωνο η Έλενα ή και γιατί όχι ο ίδιος ο Αλέξης και να πάρουν τηλέφωνο τον Tom Hanks για παράδειγμα, που αποδεδειγμένα αγαπάει την Ελλάδα και να του ζητήσουν μια προσωπική χαρούλα; Ένα μικρό φιλμάκι για τη χώρα που περνάει δυο μήνες κάθε χρόνο;
Μα θα μου πείτε, θα δεχθεί; Δε θα το μάθουμε ποτέ αν κάποιος δεν το σκεφθεί και δεν το προσπαθήσει.
Γιατί και αν δεν δεχθεί δεν χάσαμε και κάτι.
Κάνεις, βρε αδελφέ, στη χειρότερη και ένα φιλμάκι με όλους αυτούς τους πραγματικούς celebrities που έρχονται κάθε χρόνο στα νησιά μας. “Ελλάδα, η χώρα που λατρεύουν οι celebrities”. Κι αυτό ελκυστικό θα είναι.
Για φανταστείτε όμως, τι έχει να γίνει στην περίπτωση που ο Hanks δεχθεί και πει το “ναι”! Πόσο θα ψαρώσει ο πλανήτης με έναν από τους πιο ισχυρούς και δημοφιλείς ανθρώπους της showbiz παγκοσμίως, με την τεράστια μιντιακή και όχι μόνο επιρροή;
Μήπως λοιπόν αξίζει η δοκιμή; Γιατί κι αν μας κάτσει; Πού θα προτιμήσει τότε και ο Liam να κάνει τα μπανάκια του τον Αύγουστο;
