Αισίως φθάσαμε στην τελευταία βδομάδα του καλοκαιριού, κυρία μου, και σαν τα κακομαθημένα παιδιά που τους παίρνεις το παιχνίδι, δε λέμε να το συνειδητοποιήσουμε. Αρνούμαστε να δεχθούμε ότι και αυτί η μεγαλοπρεπής θερινή παράσταση φθάνει στο τέλος της. Και εδώ που τα λέμε δεν έχουμε και άδικο.
Γιατί αν το σκεφθείς, κυρία μου, τι σου είναι η ζωή; Μόνο τα καλοκαίρια της! Τι έχουμε να θυμόμαστε δηλαδή, πέραν των καλοκαιρινών μας εικόνων; Μπείτε τώρα στο κινητό σας και μετρήστε φωτογραφίες. Αν δεν είναι το 70% από θάλασσες κι ακρογιαλιές να μη με λένε Λιάγκα.
Μη μου πείτε πως δε είστε από αυτούς που μετράνε τα χρόνια της ζωής τους απο τα καλοκαίρια τους και από το πού πήγαν διακοπές! Και αν σκεφθείς ότι μέχρι τα 16-17 δεν αποφασίζεις εσύ, αλλά οι γονείς σου, μετά τα 60-65 πάλι δεν αποφασίζεις εσύ, αλλά συνήθως ο γιατρός, αν βγάλεις και τα χρόνια που δεν είσαι και στα κέφια σου, που είχες περισσότερη δουλειά, που σου κόστισε η κρίση και δεν είχες και λεφτά, πόσα καλοκαίρια καλά μας απομείνανε;
Γι’ αυτό σου λέω κυρία μου. Καλά κάνουμε και στεναχωριόμαστε που τελειώνει το φετινό.
Άσε που μεγαλύτερη βλακεία από αυτές τις διακοπές του Σεπτεμβρίου, που δήθεν είναι οι καλύτερες, δεν υπάρχει. Η μέρα μικραίνει αισθητά, το βράδυ κάνει κρύο και είναι δύσκολο να κάτσεις στη θάλασσα μέχρι αργά ή να ξενυχτίσεις χωρίς να ξεπαγιάσεις, άσε που το μυαλό σου όπως και να ‘χει θα είναι πίσω στη δουλειά, αφού οι περισσότεροι θα δουλεύουν και οι δικές σου ανησυχίες ότι όταν γυρίσεις κάτι θα έχει αλλάξει, μπορεί και να είναι βάσιμες.
Και μέσα σε όλα αυτά, κυρία μου, να ‘σου και ο Κυριάκος που πήρε την κυρά και επισκέφθηκαν τον Γάλλο, τον Μακρόν. Πολύ καλή για να τα λέμε η συμφωνία για επιστροφή τμήματος των γλυπτών του Παρθενώνα, αλλά δεν είναι και για να ρίχνουμε τα τείχη της πόλης κιόλας, για τη νίκη του ενός χρόνου.
Είναι σαν κάποιος να σου έχει κλέψει τη γυναίκα και να σου επιτρέπει για μια και μόνο φορά να κάνει και πάλι sex μαζί σου. Ε, δεν είναι και για να πανηγυρίζεις ,«κερατάς» άνθρωπος…
Αλλά αυτό για το οποίο δεν συμφωνώ, είναι που βγήκαν κάποιοι πρόθυμοι να κράξουν τη Μαρέβα για το ντύσιμό της. Ααα, όλα κι όλα. Εδώ, κύριοι, έχετε άδικο. Νομίζω ότι μόνο στα συν του πρωθυπουργού, είναι η παρουσία της συζύγου δίπλα του. Απλή, λιτή, κομψή, διακριτική, με ωραίο στυλ, πολύ καλοντυμένη και με δική της προσωπικότητα και διαδρομή. Είπαμε, να θέμε να κάνουμε αντιπολίτευση, αλλά να έχουν και ουσία τα επιχειρήματα και η στόχευση… Μην πυροβολάμε στον αέρα.
Α, και τώρα που είπα αέρα, το ελληνικό μπάχαλο στο μεγαλείο του μετά το δυστύχημα του Πόρου. Ο πιλότος έκανε λάθος, το ελικόπτερο έπεσε πάνω στα καλώδια και οι άνθρωποι έπαθαν ηλεκτροπληξία ακαριαία. Συλλυπητήρια στους οικείους τους.
Και εδώ έρχεται η σειρά των Ελλήνων υπεύθυνων. Ή ανεύθυνων αν προτιμάτε για να είμαστε ακριβείς. Ξαναέστησαν τα καλώδια, μόνο που τα έβαλαν 22 μέτρα πιο χαμηλά. Έτσι ώστε να μην είναι επικίνδυνο μόνο για τα ελικόπτερα, αλλά και για τα ιστιοπλοϊκά με ψηλά κατάρτια που περνάνε καθημερινά σχεδόν από το στενό Πόρου-Γαλατά.
Και ποια είναι η λύση που βρήκαμε οι Ελληναράδες; Φυλάνε τσίλιες με βάρδιες οι άνδρες του λιμενικού για να μην περάσει κανένα ψηλό ιστιοφόρο και γίνουν τα ίδια αυτή τη φορά από θαλάσσης. Αθάνατη Ελλαδάρα. Ποτέ δε θα πεθάνεις… ζητήσαμε και τις παραιτήσεις των υπεύθυνων του ΔΕΔΔΗΕ και “καθαρίσαμε”.
Όπως “καθαρίζουμε”, κυρία μου, ως ανθρωπότητα και με τον μεγαλύτερο πνεύμονα της Γης. Το δάσος του Αμαζονίου. Αυτό βέβαια που μου χει κάνει εντύπωση είναι το κράξιμο που τρώνε οι Έλληνες σελέμπριτις που τολμάνε και ανεβάζουν ένα οικολογικό μήνυμα με αφορμή αυτή την τεράστια καταστροφή που προκαλούν οι άνθρωποι με τις συμπεριφορές τους.
Δηλαδή για να καταλάβω, μόνο ο Ντι Κάπριο πρέπει να ‘σαι κυρία μου για να έχεις το δικαίωμα να ανεβάζεις καθημερινά στα σόσιαλ, αρκούδια, μαϊμούδες, φίδια, ελάφια, δάση, λίμνες, όρη και ποτάμια;
Αν ας πούμε σε λένε Τανιμανίδη, πρέπει να φας το βρίσιμο της ζωής σου επειδή τόλμησες να ανεβάσεις μια φωτό και ένα μήνυμα, έστω και κλεμμένο; Και να σου γράφουν στα σχόλια απο κάτω “τι έκανες δηλαδή εσύ για όλο αυτό”;
Δηλαδή τι θα πρεπε να κάνει ο Σάκης και ο κάθε Σάκης, κυρία μου; Να πάρει το πρώτο λιαρ τζετ για Αμαζόνιο και μαζί έναν κουβά νερό για να πετάξει;
Ας συνέλθουμε Συνέλληνες λίγο και ας βγάλουμε την τσαντίλα και τα νεύρα μας αλλού. Δεν μας φταίει ο Τανιμανίδης, ούτε ο Ρουβάς, που δεν μας “κάθισε” η γυναίκα μας χθες το βράδυ….
Να, βγάλτε να νεύρα σας στην Πάολα ας πούμε που “τόλμησε” κι αυτή να τραγουδήσει Θοδωράκη. Πάλι κράξιμο, πάλι ξεφωνητό. Δηλαδή κυρία μου γιατί να απαγορεύεται και από ποιους, ένα λαϊκός τραγουδιστής με κατά κοινή ομολογία σπουδαία φωνή, να τραγουδήσει ένα τραγούδι του μεγάλου μας συνθέτης Υπάρχει κάποια “αστυνομία ποιότητος” και ποιοι ακριβώς την απαρτίζουν;
Γιατί δεν ξέρω αν οι έντεχνοι βρωμάνε, όπως κάποτε είχε πει ο Σαββιδάκης, που προφανώς και δεν είναι έτσι, σίγουρα κυρία μου όμως κάτι μου βρωμάει εμένα όταν με το έτσι θέλω κολλάμε ρετσινιές και βάζουμε ταμπέλες σε ανθρώπους που ενώ γνωρίζουμε ότι αξίζουν, τους διαχωρίζουμε από εμάς για να περιχαρακώσουμε τον χώρο και την κονόμα μας. Αλήθεια εσείς οι του ποιοτικού που υποτίθεται ειστε και Αριστεροί, πόσο προοδευτικός και πολιτικά ορθός είναι αυτός ο αποκλεισμός και διαχωρισμός;
Αλλά ξέχασα, Αριστεροί είμαστε για να πουλάμε διανόηση και δηθενιά, έτσι, για να τα κονομάμε πιο κομψά και με καλύτερο άλλοθι…
Πάντως, και για αλλάξω θέμα, αν θες να κρύψεις τελικά κάτι ρε παιδάκι μου, πραγματικά το κρύβεις. Μας ρούμπωσε όλους η Ράπτη με τον γάμο της. Είχε γίνει πριν από 3 μήνες και κανένας δεν πήρε χαμπάρι. Και όσοι το παίζουν τώρα μάγκες, ότι το ήξεραν και το σεβάστηκαν, ας προσέξουν μη σκίσουν και κάνα καλτσόν…
Μη μου πεις, κυρία μου όμως. Δεν έχεις παράπονο. Χολιγουντιανό το σενάριο. Τύφλα να ‘χει ο Κέβιν Κόστνερ στο “Σωματοφύλακα”. Τη φίλαγε για τα καλά την κοπέλα. Πιο στενά δε γίνεται… Κι αυτή, μαγκάκι όμως, να τα λέμε αυτά. Θα μπορούσε να παντρευτεί όποιον πλούσιο επιχειρηματία ήθελε ας πούμε, προτίμησε τον κούκλο άντρα, ταπεινής καταγωγής που ‘χε δίπλα της, γιατί προφανώς την έκανε ευτυχισμένη.
Γι’ αυτό σου λέω, κυρία μου, καμιά φορά ας κοιτάμε και λίγο χαμηλά, και ας αφήσουμε τον μεγαλοϊδεατισμό και τη μεγαλομανία που μας χαρακτηρίζει σα φυλή. Καμιά φορά διπλά μας είναι το χρυσάφι και εμείς δεν καταδεχόμαστε να το αποδεχθούμε.
Και για το κλείσιμο, κυρία μου και για να μην πεις ότι δε στο ‘γραψα, τρέμω στην ιδέα, τι έχουν να ακούσουν αυτά τα παιδιά, έτσι και δεν πάρουν μετάλλιο στην Κίνα….
Άντε, καλή βδομάδα να ‘χουμε και κάντε τα αδύνατα δυνατά αυτή η ημερολογιακά τελευταία του καλοκαιριού να είναι και η καλύτερη.
