Τι τα θες, κυρία μου, ξεκίνησε για τα καλά η τηλεοπτική σεζόν. Eκτός από τα μεγάλα σόου και τις «βαριές» σειρές και έχει αρχίσει η “σφαγή”, η ανταλλαγή πυρών και τα συναδελφικά τα “μαχαιρώματα”.
Πολλά τα θέματα στο τραπέζι αυτήν τη βδομάδα και από πού να ξεκινήσω.
Καταρχάς να μην ξεχάσω να ζητήσω από τη κυρία Άννα, που μου φροντίζει το σπίτι δις εβδομαδιαίως, μαζί με τα πλυμένα, να απλώνει στην πίσω βεράντα και τα… άπλυτα. Έτσι θα αποφύγουμε τον κίνδυνο να μας τα βγάλει ο Γρηγόρης στη φόρα, γιατί είχα βάσιμες υποψίες, που τώρα τις επιβεβαίωσα, ότι η κυρία Άννα φεύγοντας παίρνει μαζί της και κάποια άπλυτα. Απλά δεν ήξερα πού τα δίνει. Τώρα το έμαθα. Στον Αρναούτογλου.
Χαλάλι σου, Γρηγόρη. Από το να κατέληγαν σε κάποιον άλλον. Τουλάχιστον εσένα σε θεωρώ ικανό και ταλαντούχο άνθρωπο. Κράτα τα και κάν’ τα ό,τι θες.
Πάλι καλά που έγινε παρουσιαστής του καταταλαιπωρημένου πια The Voice ο Λιανός, και καταρρίφθηκε η απολυτή θεωρία συνωμοσίας ότι είχα βάλει ανθρώπους να μιλάνε αρνητικά γι’ αυτόν γιατί ήθελα να το παρουσιάσω εγώ. Καλή επιτυχία να πούμε στον ταλαντούχο Γιώργο και κυρίως στην νέα κοπέλα, την Μπόμπα, που ήδη έγινε η αρχή και ακούω διαφόρους να λένε ότι το μόνο που έχει να επιδείξει είναι ότι είναι η σύζυγος Τανιμανίδη.
Είναι μια πολύ όμορφη κοπέλα και προφανώς για να την επιλέξουν κάτι θα έχουν δει. Δεν σας κρύβω πως και ‘γω όταν έψαχνα συνεργάτες για το late night στον ΑΝΤ1 της είχα κάνει πρόταση, αλλά η κοπέλα ευγενικά μου ‘χε πει πως σε ‘κείνη τη φάση δεν ήθελε να κάνει τηλεόραση.
Τώρα λοιπόν που το αποφάσισε να της ευχηθούμε να ‘χει γερό στομάχι για όλα αυτά που θα ακούσει, αν και να πούμε ότι μέρος της επιτυχίας -αν όχι η επιτυχία ολόκληρη- είναι να απασχολείς τους πάντες και τα πάντα. Μέρος του παιχνιδιού, κυρία μου.
Φαντάσου, ρε Γιώργο μου Λιανέ, να ήσουν παρουσιαστής και να μην ασχολιόταν κανένας μαζί σου. Ούτε θετικά ούτε αρνητικά. Εκτός αν θεωρούμε πως η πλήρης η αδιαφορία για κάποιον είναι πιο θετική στάση, ακόμα και από τα αρνητικά σχόλια.
Δουλίτσα να γίνεται, κυρία μου και να βγαίνει το μεροκάματο, θα πω εγώ ο παλαιός.
Α, και για να το κλείσω. Όταν κάνεις κάτι, που ήταν το πιο πετυχημένο -όχι επειδή το έκανες εσύ, να το ξεκαθαρίσω, αλλά γιατί ήταν όλη η ομάδα και οι συγκυρίες τέτοιες- δεν θα ήταν λίγο κουτό να θες να συγκριθείς με τον ίδιο σου τον εαυτό και δε θα ‘ταν πιο έξυπνο να αφήσεις τους επόμενους να έχουν το θέμα να αναμετρηθούν με το καλύτερο; Λέω εγώ τώρα…
Και επειδή, κυρία μου, μιλήσαμε και για ομορφιά και επειδή ζούμε -και ορθώς!- στην εποχή της απόλυτης αποδοχής της διαφορετικότητας, βλέπω πως κάποιοι τρελάθηκαν που τόλμησα να πω πως οι παρουσιάστριες συνήθως είναι και όμορφες και πως ένα βασικό κριτήριο επιλογής ανθρώπων -κυρίως γυναικών στην τηλεόραση- είναι η εξωτερική εμφάνιση. Ε, μην τρελαθούμε κιόλας! Μην ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε και μην αλλάξουμε και την αισθητική μας υπό το πρίσμα του φόβου να μην μας κράξουν επειδή τολμούμε να πούμε ότι το ωραίο μάς αρέσει περισσότερο από το άσχημο!
Δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι στη Ρούλα, την Ελένη, τη Φαίη, τη Σταματίνα, ακόμα και στην Καινούργιου δεν έπαιξε κανένα ρόλο η εξωτερική τους εμφάνιση; Ή ας πούμε, βλέπεις τη Στάη και τη Σία και λες “Θεέ μου, τι τέρατα είναι αυτά”;
Και αν είναι πια τόσο κακό να είσαι όμορφη, γιατί όλοι μας -και είναι απόλυτα θεμιτό- κυνηγάμε τη νιότη, την ομορφιά και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να τα κατακτήσουμε; Ποιος δε θα ‘θελε να είναι πιο όμορφος και πιο αρεστός απ’ ό,τι η φύση και τα γονίδια όρισαν να γίνει;
Ματαιοδοξία θα μου πεις; Ναι, αλλά απολύτως ανθρώπινη και κατανοητή.
Όπως απολύτως ανθρώπινη και κατανοητή είναι, κυρία μου, η φιλοδοξία του καθένα μας να ψαχτεί, να δοκιμάσει και να πετύχει εκεί που θα ταιριάξει, που θα του κάτσει και που θα ξεχωρίσει.
Και επειδή δέχθηκα πολλά μηνύματα ότι εμείς οι «φτασμένοι» -τρομάρα μας, που αν με ρωτήσεις, κυρία μου θεωρώ ότι δεν έχω “φτάσει” πουθενά, αλλά άλλο θέμα δαύτο- εμείς οι φτασμένοι, λοιπόν, δε θέλουμε να αφήσουμε τα νέα παιδιά να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
Δεν κατάλαβα! Απαγόρευσε κανείς στην Καζαριάν και στην οποιαδήποτε Καζαριάν να γίνει ηθοποιός, τραγουδίστρια ή αστροναύτης, όπως η fake Ελληνίδα της NASA τρομάρα της; Εξάλλου η κοπέλα τον βρήκε τον δρόμο από μόνη της και θα ανέβει στο σανίδι. Τώρα αν το σανίδι είναι χαρούμενο γι’ αυτό, θα φανεί και αυτό στο χειροκρότημα, όπως σε όλους μας. Φτασμένους, φαντασμένους, υποψιασμένους, βλαμμένους και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.
Άλλο ενόχλησε και σχολιάστηκε από όλους μας.
Πως όταν συστήνεις στον κόσμο την καινούρια σου προσπάθεια, και ειδικά όταν είσαι νέος και πρωτάρης σε αυτό, οφείλεις -αν μη τη άλλο- να σταθείς με γνώση, ταπεινότητα και σεβασμό και γι’ αυτό που πας να κάνεις, αλλά και απέναντι σε αυτούς που καλείς για να το επικοινωνήσουν. Με λίγα λόγια να δείξεις την παιδεία σου, αν υπάρχει.
Και η στάση της νικήτριας του ριάλιτι ομορφιάς απέναντι στους συναδέλφους ρεπόρτερ που της έπαιρναν συνέντευξη, κάθε άλλο πάρα τέτοια ήταν.
Επίσης, κάποιος που την αγαπά και θα ‘χει και λίγο μυαλό, ας της πει πως όταν ανεβάζεις στα σόσιαλ ρήσεις πετυχημένων ηθοποιών και φιλοσόφων, δε γίνεσαι και συ ένα μ’ αυτούς. Δεν αποκτάς ούτε το μέγεθος, ούτε τη γνώση, ούτε το ταλέντο τους. Μάλλον ξεφτιλίζεσαι.
Αλλά ας είναι, κυρία μου. Αρκετά ασχοληθήκαμε. Δε νομίζεις; Και στο τέλος τέλος, δημοκρατία έχουμε, όλοι κρινόμαστε, όλοι έχουμε δικαίωμα σε όλα, διαφημισούλα να γίνεται κι όλα καλά.
Εδώ η άλλη στο Hollywood αποφάσισε να ντύνει τον 8χρονο γιο της με γυναικεία ρούχα και να τον στέλνει έτσι στο σχολείο. Τι μας κόφτει εμάς…
Γιατί, όπως έλεγε και η θεία μου η Σουλτάνα στο χωριό, “μακριά από τον κώλ… μας και όπου θέλει ας είναι….”
